• ortadoğu politikaları hakkında bir analiz; https://thediplomat.com/…t-past-present-and-future/
  • hindistan'la birlikte dünyanın yeşillenmesine de katkıda bulunan ve takdiri hak eden ülke.

    https://www.yesilist.com/…il-oncekinden-daha-yesil/

    https://www.bbc.com/…s/science-environment-47210849

    https://www.livekindly.co/…ted-trees-last-20-years/
  • ismini qin hanedanlığının tüm ülkeyi hakimiyeti altına alması sonucu alan ülke. bizim de isminin telafuzundan kaynaklanan şekliyle dilimize uyarlamamızın sebebidir.

    https://eksiup.com/8e08944e2206
  • toplam 14 ülke ile dünyanın en çok sınır komşusuna sahip ülkesidir. bu ülkeler: rusya, moğolistan, nepal, hindistan, vietnam, afganistan, bhutan, laos, myanmar, kuzey kore, kazakistan, kırgızistan, tacikistan ve pakistan.

    edit: vietnam'ı yazmayı unutmuşum, eklendi.
  • hakkında 20 yıldır ha amerika'yı geçti ha geçecek denen ülke. millet hala yiyor mu ya bu geyikleri he geçecek, tabii canım dengeler degisti zaten, yukselen dogu, batı batıyor vs...
    bir türlü geçemedi geçemezde karşısındaki devasa ekonomi hem de sadece bugünün değil neredeyse yüzyılın devasa ekonomisi öyle hemen geçilemez.
    20 yıldır çin için okunan bu aynı teraneleri 30 40 yıl önce de japonya için okuyorlarmış ha geçti ha geçecek yukselen japonya filan diye. yükseldi harika büyük bir ekonomi evet çin de japonya da ama mevzu bahis amerika olunca zor be anam.
    bir de çin öyle büyüyeceğim filan diye uğraşacagına önce diktatörlüğü, totaliterliği bir bıraksın. bu tip bir yönetimle dünya lideri olunabilseydi sscb olurdu zaar.
    amerika gibi bir ulkenin %4-5 buyumesi oyle kolay degil gecmesi demektir.
    bir okuyun derim the us economy was in a decline, past tense
  • ihlas haber ajansı'nın haberi:

    çin hükumetinin, vatandaşların davranışlarını kontrol altına almak için hayata geçirdiği “sosyal puanlama” sistemince “kara listeye” alınmış 23 milyon kişinin seyahat etmesini engellediği açıklandı.

    çin hükumeti, vatandaşlarının davranışlarını kontrol altına almak için “sosyal puanlama” sistemini başlatmış, davranışları uygun olmayıp, düşük puan alan vatandaşlara belirli kısıtlamalar getirmeye başlamıştı. vergilerini ödemeyen veya suç işleyen vatandaşlar, bazı temel insani haklardan mahrum bırakıldıkları “kara listeye” yazılmaya başlanmıştı. geçtiğimiz yıl, “sosyal puanı” düşük olan 23 milyon insanın uçak veya tren bileti alamadığı açıklandı. henüz ülkenin bütün bölgelerinde hayata geçmeyen sistem, 2020’de tüm ülkede hayata geçirilecek ve çin hükumeti, 1 milyar 386 milyon vatandaşı hakkında dosya tutmaya başlayacak.

    kamu güveni enformasyon merkezinin yayınladığı son rapora göre, 17,5 milyon insanın uçağa binmesi, 5,5 milyonun tren kullanması ve 128 kişinin ülkeden çıkması engellenmiş. iktidardaki komünist parti, “sosyal puanlama” cezalarını ve ödüllerinin, son 30 yıl içinde hızlı bir değişim yaşayan toplumun, reformlara ayak uydurması için başlatıldığını açıklamıştı.

    insan hakları aktivistleri “sosyal puanların” esnetilemez ve insanların sosyal statülerini neden kaybettiklerini ve nasıl düzeltebileceklerini söylemeden, halkın gözünde güvenilmez olduğu konusunda uyarmışlardı.

    abd başkan yardımcısı mike pence de geçtiğimiz aralık ayında sistemi eleştirerek, “insan yaşamının hemen hemen her yönünü kontrol etmeye dayanan bir orwellyen sistemi” değerlendirmesinde bulunmuştu.

    birçok insan hakları derneği, müslümanların ve diğer azınlık grupların kan örneklerinin alındığı ve genetik veri tabanı oluşturulduğunu iddia ediyor. bu veri tabanların avrupalı ve amerikan şirketler tarafından oluşturulduğu ve insanlık suçu işlenmiş olabileceği ifade ediliyor. amerikalı thermo fisher scientefic şirketi, çoğu uygur müslümanlarından oluşan, azınlıkların gözetimi için kullanıldığı şüphesiyle çin hükumetine daha fazla teknolojik destek ve hizmet vermeyeceklerini açıklamıştı.
  • bu ülkenin finans sektörü ve reform çabaları konusunda people’s bank of china'nın önceki guvernörlerinden zhou xiaochuan'ın katıldığı bir chatham house söyleşisi için; https://www.youtube.com/watch?v=1vft_aflko4
  • çin son 10 yıldır hem sert hem de yumuşak bir afrika politikası izliyor. ekonomisini güçlendirdikten sonra çok fazla hammaddeye ihtiyaç duyması, yönünü afrika'ya çevirmesine etmen oldu. onlarca yıldır batı tarafından sömürülen afrika ise çin'in gelmesini hoş karşıladı. elbette çin de afrika'nın hammadde zenginliklerinin peşinde fakat çin'in batıdan bir (2) farkı var.

    çin, afrika ülkelerine yatırıma gittiğinde, bu yatırım, hükümetlerin istekleri doğrultusunda önemli yerlere (özellikle altyapıya) yapılıyor. bu ikinci önemli unsurdu. en önemli ilk unsur ise çin'in afrika ülkelerinin iç işlerine hiç karışmaması.

    https://www.cnbc.com/…as-grip-on-the-continent.html

    macron şu aralar afrika turu atmakla meşgul. fransa'nın eli ayağı birbirine girmiş durumda zira afrika'nın zenginliklerinin batı dışında başka yerlere akmasına gönülleri el vermiyor.

    ah batı ah. kabuğun çok güzel fakat etin hiç lezzetli değil.
  • yaklasik bu ulkede 1 yildan biraz daha fazla yasiyorum. buraya gelmeden once deneyimlerim, yasam ve diger konu hakkinda bahsedecegim. zira degil turkce; ingilizce kaynak bile cok nadir var.
    diger bir nokta ise, cin her yil degisen bir ulke; ornegin 2013 yilinda gelip-gormus-yasamis birinin deneyimiyle 2019 yilindaki deneyim cok farkli olabiliyor.

    yazima baslamadan once de belirteyim. dunyada mukemmel bir yer yok, her yerin kendine gore avantaji-dezavantaji var.

    cin'e gelisim, ve nedenleri:

    bu konuda belki cogunluk profile uymuyorum. cin'e neden geldin diye herkes soruyor. genel profili soracak olursaniz. cin'de yasayan yabancilarin genel bir profili oluyor. genellikle bunlar:
    1) turkler, ticaret ile ugrasan insanlar. ornegin; cin'de bir parca urettirip bunu turkiye'ye satan firmada calisan insanlar.
    2) ana dili ingilizce olan ulke vatandaslari, ogretmenlik. bunlar genelde ingilizce ogretiyor.
    3) ruslar, ucuz ingilizce ogretmenligi. bunlar genelde anaokulu tarzi yerlerde ingilizce ogretiyor.
    gibi gibi devam eder.

    bana gelirseniz; ben hali hazirda 1. sinif dunya ulkesinden cin'e tasindim. bunu muhendis olarak yaptim. bunu yaparkende net maasimdan kesinti aldim. bunu simdiden belirtiyorum cunku yazinin devaminda onemli bir detay kapliyor.

    peki neden geldim cin'e? gelmis oldugum ulkeden memnun degildim. hayatindan sikilmistim ve gelecegini iyi gormedim. aslinda cin'e tasinma gibi spesifik bir hedefim yoktu. asil planim, asya'ya tasinmak ve orda calismak. benim icin en ideal ulke singapur olurdu. asya'ya tasinip, asya'daki diger ulkeleri rahat gezmek istiyordum. bunun yaninda asian lifestyle****'dan da faydalanmak istiyordum.

    evet gelme amacim tamamen buydu. cin'e tasinip mevcut sirketimde calisacaktim, boylelikle kariyer acisindan da gelismem durmayip; hayatimin normal rutinini devam ettirecektim.*

    herneyse, bu nedenlerden dolayi kafaya koydum. calistigim firma kabul etti beni. kafamda su var. cin'e giderim 1-2 yil calisirim ordan baska yere gecerim. cunku cin'de beni cokta etkileyen bir unsur yok. buyuk ihtimalle hatta 1-2 yil icinde singapur'a bir sekilde kapak atarim fikri vardi.

    firma kontrati gonderdi. yanlis hatirlamiyorsam, o anki net maasimin 79% unu alacaktim. basta biraz begenmesemde, bana cin'in cok ucuz olacagini, ondan para kismini dert etmemem soylendi. ornegin 1-2 dolara yemek yersin dediler; kira ucuzlar dediler vs. internette bu bilgilere bakmaya calistim, pek dogru birsey bulamiyorsunuz cin ile ilgili. kimi cok ucuz diyor, kimi cok pahali diyor; fakat nesi ucuz nesi pahali yazan yok.

    vize islerine basladik. 3-4 ay sonra vize cikti. ustelik ben, turk vatandasligini degil; 1. sinif dunya ulkesi vatandasligini kullanarak geldim. yani turk vatandaslarina ekstra daha zormus diye soylediler.

    cin'e geldim shenzhen adli sehire tasindim. ilk izlenimde, bazi seyler tam bekledigim gibi cikti, ornegin insanlarin surekli yere tukurmesi, teyzelerin torunlarini yollara isetmesi gibi. bazi seyler ise bekledigimden daha iyi cikti; misal taksilerin cok ucuz olup elektrikli arac olmasi, yolcu reddetme olayinin dusuk olmasi vs gibi.

    daha sonra gelir gelmez vize islerinize devam etmeniz gerekiyor. cin'de maalesef vize 2 asamali. 1. si gelmeden once halletmeniz gerekenler; 2. si ise geldikten sonra. geldikten sonraki diger problem ise 1 ay icinde cin'den cikamiyorsunuz. buna hong kong'da dahil. cunku o 1 aylik surecte 2. asamali vizeniz isleniyor, ve ulkeden cikarsaniz tum vize islemleriniz iptal oluyor.

    ben bunlari hallederken bi aradan da ev bakmaya basladim. ve ilk soku o zaman yasadim. kafamda olan sey suydu; 4000-5000 rmb (600-750 usd) aylik kira odeyecegim 1 oda 1 salon daire istiyordum. metroya yakin olsun, is yerine kisa surede gideyim mantigim vardi.

    maalesef bu fiyatta olan daireler, bildigin bizim gece kondu tarzi yapilan; kacak yapilardaki, pis kokan, gurultulu igrenc yerler cikti. binanin disi zaten dokuluyor. icine girince, duvardaki catlaklardan tutun; binanin bakimsizligina kadar hic birsey guven vermiyor. bide girer girmez burnunuzu mahveden bir koku oluyordu.

    diger buldugum secenek ise studyo dairelerdi. fakat bu studyolar cok kucuktu. kapiyi acar acmaz icinizi daraltiyordu. singapur'da yasayan bir arkadasim var; onun studyosu bile en az 50% daha buyuktu bundan. studyolarin cogu da baya bakimsiz ve pisti. ancak yeni renovasyon yapilan studyolar yasanilabilirdi.

    acikcasi dusundum tasindim ve her gun eve gelerek hayatima lanet etmek istemedim. bu noktada; "ucuz kira" fikrinden cikip daha fazla para odeyip diger seceneklere bakmaya basladim.

    once fiyatlara bakmadan, direkt olarak, is yerine yakin bir yerde, guzel dairelerin kiralarina bakayim dedim. agzim acik kaldi, guzel binalardaki guzel dairelerin fiyati aylik 15000 rmb idi. bu konuda baya uzuldum, ayni zamanda heralde enayi kazikliyorlar diye arastirmaya devam ettim; ama nafile. piyasa fiyati harbidende bu kadar.

    daha sonra bi onceki mantiga geri dondum, yani metroyla gideyim biraz daha uzak olsun diye dusundum. hemen duzgun ve istedigim daireler 8000 rmb/aylik kira seviyesine cikti. bunlari ararken, baska bir daire buldum; bu daire 60 metrekare, metro'ya yaklasik 15 dakika (ama ilanda 8 dakika diyordu buna dikkat) ve cin standartlarina gore iyi denilebilecek bir binaydaydi. bunun kirasi 6500 rmb olacakti. daha iyisini bulamam diye kabul ettim.

    cin'de yeni bir kira bulunca, 2 aylik kira depozito; yarim aylik kira da emlakciya + 1 aylik kira da onceden verilcek sekilde 3.5 aylik kira parasi cikarmaniz gerekiyor. bu para benim 1 aylik maasima hemen hemen denkti.

    toplamda ise gidis surem, 15 dakika metroya yuru; 15 dakika metro'dan ise olacak sekilde 30 dakika surecekti.

    kiraya hic birsey dahil degildi. bunun ustune internet + aidat ve elektrik ile su faturalarini odemem gerekicekti. bir onceki tasindigim ulkede, internet ve aidat kira icindeydi.

    su noktada acikcasi biraz mutlu degildim. zira geldigim ulkedeki durumum:
    80 metrekarelik dairede, ise gelis-gidis surem 3 dakika (evet yan binaydaydi, sehrin en pahali yerinde kaliyordum). kira-aylik maas oranim 38% idi. kiraya aidat + internette dahildi.

    cin'deki kaldigim yerde ise internet + aidat ile bu 6800 rmb ye denkti. yaklasik buda maasimin 30% idi. fakat ise gelis gidis surem azaldi, ve kaldigim binanin kalitesi daha dusuktu. ben bu kalitede ve bu sartlarda bi yere odeyecegim kira-maas orani 25% idi.

    asil problem 25-30% farkliligi degil; o alismis oldugum luks seviyesine 38% kira-maas oraniyla ulasamayacak olmamdi. bunun icin cok daha yuksek bir mebla (maasimin buyuk bir cogunlugunu) odemem gerekiyordu.

    herneyse, daireye tasindim. bu arada istedigim o asian lifestyle icin hemen bir bakici bakmaya basladim. eve gelsin her hafta temizlik yapsin, nasilsa ucuz degil mi?
    ama yok oyle degil o is. cinli temizlikci alirsan, adamlarin temizlik anlayisi cok berbat. ornegin, tuvaleti sildigi bezle gidip buz dolabinin icini temizleyebiliyor. ustune o bezle gidip bulasiklari durulayabiliyor.
    bu kalitede bakicilarin fiyati 30 rmb/saatlik.
    edindigim turk arkadaslar sagolsun, filipinli secenegini tavsiye etti. cevremden filipinli bakici buldum ve fiyati 50rmb/saat olarak her hafta 2 saat gelecek sekilde anlastik.

    bu arada cin'de ev isleri yapmak cidden zor. benim gibi daha gelismis bir ulkeden geliyorsaniz 2 kat daha zor. ornegin gidipte camasir isini, camasir makinasina at sonra kurutucuya kurut olayi cin'de yok. sadece bu degil, mesela bulasik makinasi da cogu evde yok. dolayisiyla bakici tutmak gercekten cok daha rahat bir kafa birakiyor.

    bu esnada is hayatina basladim. is yerinden insanlarla konusuyorum muhabbet ediyorum. kira konusu aciliyor, kac para kira oduyon, nerde kaliyon muhabbetleri geciyor. kira miktarimi duyanin agzi acik kaliyor. cok para oduyon diyor. bende soruyorum, sen nerde kaliyorsun; bilmemnere diyor. dedigi yere haritadan bakinca, acaba o bahsettigi yer su anda kaldigimiz sehirde mi yoksa, baska sehrin sinirinda mi diye dusunuyorum. hemen ekliyor; burdan metroyla duraga gitmem 60 dakika-70 dakika kimisi ise 90 dakika diyor. kapidan kapiya olan sureyi sormuyorum bile.

    yani adamlarin "ucuz hayati"na ulasmak icin her gun tek yon 1.5 saat yolu cekmek gerek. metroda bu arada sabahleyin cok kalabalik oluyor. yani ayakta o 1.5 saat yolu cekmek inanilmaz bir cile olsa gerek.

    bu esnada sosyal hayatta da ilerliyorum. yeni insanlarla tanisiyorum. bunlar cinli olabiliyor veya yabanci olabiliyor. maalesef yabancilarin cogunun profili iyi degil. ustte dedigim gibi cogu ogretmen oluyor. coguyla muhabbet edince, onlar icin en iyi sartlarin cin'de oldugunu bahsediyorlar.

    bir rus kizla arkadaslik etmistim. biraz samimi olunca. bana neden cin'de yasadigimi; tanidigi tum yabancilarin cin'de yasamalarinin nedeni, dunya uzerinde bulacagi en iyi finansal imkanin burda olmasindan dolayi oldugunu soyledi. ornegin vasifsiz amerikali birisi geliyor ingilizce ogreticek. amerika'da ucuz bir mid-west sehrinde aylik 3-4 bin dolar brut kazanicak (nete vurursaniz 2500-3500 falan eder). bu sahis amerika'da kira + sigorta vs gibi seylerden sonra her ay cok az bir miktar koseye para koyuyor. simdi bu kisi cin'e ingilizce ogretmeye geldiginde, aylik alacagi net maas 16000 rmb den basliyor. bu 2400 usd ye denk. yani abd'de net olarak kazandigi parayla ayni. bunun ustune bedava konaklama aliyor, yani kira odemiyor. daha yetmiyor, bunun ustune yillik 1 tane gidis gelis bilet; ucretsiz saglik sigortasi, is yerinde bedava yemek gibi sartlara sahip oluyor. anlayacaginiz, cin'de net aldigi maas; abd'de maas-kira-sigorta dan geriye kalan para'dan daha yuksek. ustelik is sartlari daha iyi (haftada 20 saat calisma vs). amerika'da kimsenin yuzune bakmadigi bir kisi, cin'de bu sekilde el ustunde tutuluyor.

    bu durumun benzerini ruslara da yapiyorlar. daha az maas veriyorlar (ama cokta az degil; ornegin 16000 yerine 12000 falan). dolayisiyla bu insanlarda rusya'da takilcagina cin'e tasiniyor.

    boyle birseyi duyunca acikcasi biraz garip hissettim. cunku benim hem aldigim net maas daha yuksekti, yasam standardim daha yuksekti; maas-kira olarak elime gecen para da daha yuksekti.

    fakat pekte aldiris etmemeye calistim. cin'de para dan cok, gecirdigim zaman daha onemliydi benim icin. ondan para biriktirmeye degil; harcamaya odaklandim :) ilk bir kac ay deli gibi gezdim; hafta sonluguna bangkok'a bile gittim.

    gelelim diger sosyal hayatinin parcasina. disarda gecirdigim zamanlar. peki nerelere gidip napiyordum? neler yiyordum, neler ne kadardi. iste bu konuda da maalesef cin hayal kirikligina ugratti beni. bu hic beklemedigim bir noktaydi. yemek acisindan cok zayif buldum. yemekleri ucuz degil pahali idi. ornek vereyim; 20 rmb lik bir tabak cok pahali olmasada, bu paraya aldiginiz "etli noodle" da sadece 20 gram falan "et" olurdu. getirdikleri tabak cok buyuk fakat, ici hamur dolu.

    bu durum basta bende ciddi bir problem yaratti. is yerinde oglen vakti cikiyordum, yemek yiyecek duzgun birsey bulamiyordum. ilk ayin sonunda, yeter artik pilav yemek istemiyorum diye uzgun uzgun dolasiyordum. maalesef ben, protein agirlikli yemeye alismisim. 300-400 kalorilik, 30-40 gram protein iceren bir yemek beni rahatlikla doyururken; cin'de protein orani maalesef 10 gram (ki bu da pirincten gelen protein, full esansiyel amino asit icermiyor) a dusup; kalorik olarak 400-500 kalorilere cikti. yani hem daha cok kalori aliyordum, hemde 1-2 saat sonra acikiyordum.

    bu boyle olmaz dedim, cin'in yemeksepeti uygulamasini (ki cince maalesef) indirdim, cinli tanidiklara sordum kurdular. ordan salata soylemeye basladim, ama maalesef salatalarina bile pirinc, makarna veya noodle koyuyorlar. cok az sebze ve cok az et oluyordu. salatalar genelde 30-40 rmb civari tutuyor. fakat yiyebildigim en saglikli seyler bunlardi.

    e baska yemek yokmuydu? vardi tabiki. fakat iste benim asil hayal kirikligim cin yemekleri oldu. internette arastirdigimda, gidipte her gun western (batili) yemek yerseniz cok masrafli olur; tarzi yazilar okumustum. isin asli ise, gidipte her gun 90% oraninda pilav yemeyeceksen, yemek cok masrafli olur. batili olayini gectim; diger asya mutfaklari bile pahali. ornegin japon veya kore mutfagina ait, yine bol pilavli ve az etli birsey soylerseniz bu gayet 50-60 rmb ye cikabiliyor. isin vahim kismi, kore restorantinda bu fiyatlari odememe ragmen gida zehirlenmesi gecirdim.

    cin'in kendi yemeklerine de gelirsek. aslinda eti olan yemekleri var. ornegin o noodle mekanlarinda, ortaya soguk et dedikleri birsey var. ben bizim batida roast beef dedigimiz seye cok benzettim. ortaya yaklasik 100 gram et koyuyorlar ve bundan 50-60 rmb aliyorlar.
    baska begendigim hotpot var. bunda da, ortaya bir corba geliyor, bu sicak corbada et pisiriyorsunuz. corbanin fiyati genelde 20-30 rmb; bi tabak et (yaklasik 100g) fiyati da 25-40 rmb civari. bunun ustune sebzelere de para oduyorsunuz (yaklasik 10-20 rmb). yani 1 corba (zorunlu) + 2 et + 1 sebze ile ben tek kisi olarak doyuyorum ve yaklasik buna 110-130 rmb civari para oduyorum.
    baska begendigim, kemikli et var; etleri kiloylan satiyorlar. ornegin yarim kilo tarttiklari seyi masaya birakiyorlar. maalesef 120 rmb ye, kemikleri haric yediginiz sey 100 gram falan oluyor. doymak icin en az 200-300 rmb kisi basi odemek gerekiyor.

    baska yemek yersen, ornegin western; fiyatlar ne kadar oluyor onlari da soyleyeyim. misal gittin steak yedin, genelde bunun fiyati 200-300 gram steak icin 100-150 rmb civaridir.

    korean&japanese bbq yedin diyelim, genelde etler gram basi 1-1.5 rmb tutuyor. yani 200 gramlik et yedin 300 rmb hesap odeyebiliyorsun.

    turk yemeklerinden de bahsedeyim. benim sehirdeki en ucuz turk lokantasi, bir donere 70-80 rmb istiyor. maalesef bu lokanta bana metroyla 1 saat uzakta. daha yakin olan turk restoranti ise, 1 pideye 120 rmb, 1 iskender e 150 rmb, bir steak e de 250-350 rmb fiyat biciyor.

    gidip bir burrito yersiniz mesela o da 80-100 rmb civaridir.

    yani benim begendigim, pilav veya noodle siz cin yemekleri de, cogu bati yemekleriyle 3 asagi 5 yukari ayni fiyatta.

    su konuda da adamlarin hakkini yemeyeyim. cin'de turk restorantlari gayet guzel yemek yapiyor. ama aynisini; tay, kore, vietnam ve malezya mutfaklari icin soyleyemeyecegim.

    gece hayati konusunda cin'e gelmeden once cok aktiftim ama cin'de maalesef bu konuda gece hayatindan zevk almaz oldum. cin'de mekanlar 2 ye ayriliyor. cinli ve batili mekani olarak. cinli mekanlarda herkes masa etrafinda oturuyor, kimse ayakta degil, herkes telefonunda mesgul, kimse dans etmiyor, konusmuyor. tamamen birbirine hava atma amacli, giydigi kiyafetten tutun, masaya actirdigi ickilere kadar. ornegin bir mekanda bir sise konyak parasi 50000 rmb (evet 7500 dolar ediyor); bunun tek ozelligi ise, konyak sisesine 3 tane havaya bakan lazer koymuslar. mekandaki herkes o siseyi actiran masayi lazer isigi sayesinde gorebiliyor dolayisiyla.

    batili mekanlari ise, sayi olarak cok az, ici genellikle cok kucuk, ve icine giden insanlar genellikle ayni oluyor. yani 3-5 kere gittikten sonra herkesi tanir duruma geliyorsunuz. cin'de bu arada alkol disarda cok ucuz. bir sise 70cl absolut vodka 110-130 rmb ye falan satiliyor. tabi cogu satan yer sahte icki satiyor. mekanlarda ise, bir bardak vodka 40-50 rmb falan. yani mekanlarin asiri bir kar marji var, mekanlarda icmek cok pahaliya geliyor.

    gelelim saglik durumuna, acikcasi cin'de hayatim boyunca bu kadar sagliksiz hissetmedim. aktif bir hayat tarzim olmasina ragmen, kotu yemeklerinden dolayi 1 yilda yaklasik 7-8 kilo aldim. kilo vermek icin anca spora gidip, cok kosup, ac kalirsam mumkundu. bu da beni ertesi gun bildigin zombiye donusturdu. surekli basimin donmesine neden oldu. maalesef saglikli bir vucut formu ve yasam korumak cok zor.

    ee disarda yeme, evde pisir dediginizi duyuyorum. maalesef evde pisirmek cok zor. herhangi bir supermarkette istediginiz bircok sey olmuyor. misal duzgun bir et bulmak cok zor, ozel bir marketi oluyor et almaya oraya gidiyorsunuz (veya internetten soyluyorsunuz). etler de ates pahasi bu arada, yarim kilo et genelde 120 rmb civari tutuyor. sutlu mamul deseniz zaten o konuda cin kadar vasat bir ulke yok. 1 litre taze sut (en ucuzu) 17 rmb. sekersiz yogurt yapan 2 tane firma var, bunlarinda yogurt kalitesi cok kotu. sekersiz + suzme yogurdu ise 1 tane firma yapiyor, 3 tane 100gramlik kutuda sattiklari fiyat 47 rmb. yani 300gram suzme yogurt 7 usd tutuyor (suzme yogurdu ornek veriyorum cunku en saglikli/besleyici yogurt bu). dedigim gibi normal yogurt ise 150*3 luk kapta 25-30 rmb ye satiliyor.
    peynir deseniz 99% import edilen peynirler. peyniri toptan almazsaniz (2.5 kiloluk blok halinde) cok pahaliya geliyor. ornegin 200 gramlik en ucuz cheddar 40 rmb falan. toptan peynir alirsaniz yani 2.5 kiloluk cheddar blogu, kilosu 100 rmb ye geliyor. bu bile aslinda ucuz degil ama, en ucuza getirme yontemi boyle.

    dolayisiyla et + sut urunleri hem pahali hemde ulasmasi zor oldugu icin protein ihtiyacinizi karsilamakta zorluk cekebiliyorsunuz. rahat bir sekilde, is cikisi supermarkete ugrayip malzeme alip evde spontane bir sekilde yemek pisirmek mumkun olmuyor.

    evet gelelim dananin kuyrugunun koptugu yere: is hayati ve kariyer. bu konuda reddit'te 2-3 yazi disinda neredeyse hic bir ulasilacak kaynak yok. ustte dedigim gibi, sosyal cevreden edindigim bilgiye gore. insanlarin cin'de tek kalma nedeni is hayati ve kariyerdi. cin, onlara iyi para odedigi icin; cin'de kalmayi tercih ediyorlardi. ben kendi cevremden soyleyeyim; istisnasiz herkes isinden ve su anki durumundan memnun. kimisi belki iyi para kazanmiyor fakat, yaptigi is ve sorumluluk olarak cok rahat bir hayat yasiyor. bende ise boyle bir durum yok. cin'de ilk yil terfi alacaktim. bu sekilde konustuk yeni menajerle. fakat ben menajerin bahsettigi her seyi yapmama ragmen terfi gelmedi. benim menajerim beni terfi etmek istedi fakat, ofis icindeki bazi kisiler bana negatif feedback verdi. ki bu insanlarla calismiyorum bile. maalesef burda yasayinca anliyorsunuz ki, cinliler yabancilara karsi is hayatinda bir ustunluk besliyor. biz bu adami neden terfi edelim, cinli varken dusuncesi hakim. is yerinde calisirken zaman zaman, benim sorumlu oldugum yerle ilgili toplanti yapip; beni davet etmediler. benim arkamdan karar verdiler. bu durumu menajeri gectim, onun menajeri bile durumun farkindaydi. bu arada benim menajerim cin ofisinin en ustundeki kisi; yani onun menajeri cin'in disinda. kisacasi anladim ki, ben su anki firmamin cin ofisinde kalicaksam kariyer olarak ilerleme kat edemeyecegim. bu noktada baska firmalara bakmaya basladim.

    linkedin'im de vizir vizir her hafta en az 1 kisi yaziyor. boyle bir pozisyon var ilgini ceker mi diye. hemen yaziyorum, maasi ne kadar, dusukse cunku bosuna vakit harcamayalim diye. buyuk bir cogunlugu cevap vermiyor. cevap verenlerde, genelde, o zaman telefonda konusalim bunu diyor. basta bunu kabul ediyordum. telefonla ariyorlar; 30 dakika boyunca beni sorguluyorlar, daha sonra da maas konusunu en sona birakiyorlar. en iyisi yine, maasin ne diye soruyor, soyleyince, bizim maasimiz sizinkine yakin veya biraz daha az diyor. cogunlukla maas olarak tatmin edicek 1-2 kisiyle konustum. bazisida maas beklentimi soruyor, soyluyorum; bizim boyle maasimiz yok diyor. cok ilginc bir sekilde, bana sacma da gelse, bazisi hala, bak ama bizim firmamiz cok iyi, biz ekstra para veriyoruz falan gibi ekstradan satmaya calisiyor. bakin diyorum, ben maasimin ustune ikramiye, onun da ustune hisse (rsu) aliyorum, bu konuda da sizin sirketiniz az veriyor; istedigim maasi vermeyecekseniz olmaz diyorum. ancak o zaman anliyorlar (kimisi gerci o konuda bile anlamamakta israr ediyor).

    herneyse, telefonda konusma konusu benim cok canimi sikmaya basladi. artik telefon diyenleri direkt reddetmeye baslamistim; ya maasi soyleyin ya da ilgilenmiyorum diyordum. ilk birisi, istedigim maasa tamam dedi; resume mi falan gonderdim 1 ay beni oyaladi, mulakat olacak su olacak vs dediler. hicbirsey olmadi o firmadan, sonra vazgectiler dedi. baska bir firmayi ayarladi (baska bir ulkede) onu da hem cok istemedim, hemde mulakat asamasi cok gereksiz uzun ve zor geldi.

    baska birisi iletisime gecti, sonunda istedigim maas araligini verdi. tamam dedim. tamami yalan olmasin, ekim veya kasim ayinda dedim. mulakatlara basladik o zaman. yaklasik 6 mulakttan sonra, mart ayinda; tamam sana teklif verecegiz dediler. maasimi sordular, beklentimi sordular. ve o hayal kirikligi, senin istedigin maasla, verecegimiz maas arasi ucurum var dediler.

    maasimi sadece sormakla kalmayip, maasimi kanitlamam gereken belgelerin hepsini de istediler. cinde bu normalmis. 2 hafta sonra teklifle geldiler. ve teklif, kadinin bana ilk basta soyledigi maas araliginin en dusuk maasindan bile daha az geldi!
    olay sadece maas degil, yillik izinden tutun da, hisse vermemeleri, ek faydalarin olmamasi gibi her konuda su anki durumumdan daha vasat bir teklif geldi.

    bu konuda daha detayli yazabilirim; fakat isin ozeti su. cin'de kariyer olarak hic bir gelisme elde edemedim. meslegim dolayisiyla, surekli kendimi yeniliklere acip yeni seyler ogrenmem gerekiyor. bunu cin'de gerek is yerinden dolayi, gerekse mevcut ekosistemden dolayi yapamadim.

    bu bardagi tasiran en onemli ve son nokta oldu. diger problemlerle yasanabilirdi cin ama, bu bildigin hayatimdan yillarimi calacak birseydi. 1 yil daha cin'de kalsam belki cinden ciktigimda hic bir is bulamam mantigiyla dusundum. sonuc olarak cin'den gitme karari aldim.

    bu esnada sozlukten olsun baska yerlerden olsun insanlarla da tanistim (cin'de yasayan). bunlardan bir tanesinin bana bir sozu oldu. ozetle kariyer icin (direkt alintiliyorum) :

    "kariyer sonu icin guzeldir cin. keriz parasi yemek gibi. bisikim ogrenmezsin, is etigin yuksekse sabah aksam dellenirsin..

    harcarsin kendini. birak aldigin para seni kesiosa degmez. genel olarak kariyerinde progress saglamaz cin"

    toparlayacak olursam, cin'de hayat sanidiginiz kadar ucuz degil; kariyer yapilacak bir yer de degil. hayatinizin is teklifini ve maasini almadiginiz surece, ugrasmaniza degmez.
  • cfr'den bir panel; https://www.youtube.com/watch?v=inzqmb7cnsa
hesabın var mı? giriş yap