doğaya çıkınca gelen sopa taşıma isteği

• gözlemlediğim kadarıyla pek çok insanda gerçekleşen içgüdüsel bir olay.
  
  her ne zaman trekking, dağcılık, piknik, mangal vs. sebebiyle şehirden uzaklaşsam bir süre sonra elimde bir sopa ile buluyorum kendimi, üstüne üstlük yanımda baton olmasına rağmen.
  
  şöyle fazla dallı budaklı olmayan, düzgün şekilli, yaklaşık 1 metre uzunluğunda, uzun süreli taşımak için çok ağır olmayan, sağlam ancak bir o kadar ince ve hafif bir sopa beni benden alıyor.
  
  hem yürüyüş esnasında destek olması hem de yakılan ateşi kurcalama görevlerinin yanında vahşi yaşama karşı da savunma amaçlı kullanılabilir multifunctional bir araç.^*
  
  buradan yaptığım çıkarım şu ki sanırım hala doğada kendini savunmasız hisseden mağara adamıyız.