click

• bugüne kadarki adam sandler filmleri içinde ilk üçe hatta birinci sıraya koyulabilecek film. filmin ilk yarısı akıllı esprilerle bezenmiş, ikinci yarısı ise drama kaymış ve daha çok verdiği mesaja odaklanmış.
  
  ilk yarıdaki espriler adamın gözünden yaş getiriyor, fakat ikinci yarıda bu yaşlar başka nedenlerle geliyor.
  
  --- spoiler ---
  rob schneider sandler yine paslaşıyorlar doğal olarak ve arap prensi roluyle gözüktüğü dakikaları kahkalara boğuyor schneider. zaten bütün karakterler tıpkı bir umut sarıkaya karikatüründen fırlamış gibi detaya boğuyor insanı, tespit manyağı yapıyor.
  
  kate beckinsale'e değinmeden geçemeyeceğim, kadın-erkek herkesin takdiri topluyor. allah sevdiğine bağışlasın...
  
  filmin ikinci yarısına gelince...hatırlarsınız, eminim çoğunuza gelmiş bir forward mail var. o mailde, şu an tam hatırlayamıyorum ama, iş aşk hayat aile birer topa benzetiliyordu ve sanırım iş dışında bütün toplar camdandı ve de iş plastikti sanırım. herkes işi seçip diğer toplarını kırıyordu geri gelmeyeceğini bilmeden^*.
  
  işte filmin ikinci yarısı bunu adamın gözüne gözüne sokmakta. fakat öyle başarılı yapmakta ki eğlenme amaçlı sinemaya gelmiş onca insanı mendillerini çıkartmaya, sessizce burun çekmeye zorlamakta. özellikle adam sandler'ın babasını son gördüğü sahneye gittiğinde ve de tabi ki öldüğü sahnede...
  --- spoiler ---
  
  sonuç olarak şunu söyleyebilirim. eminim ki çoğunuz filmin sonunu, belki de nasıl gelişeceğini tahmin edecek...fakat şunu rahatlıkla söyleyebilirim, hem komedinin hem de dramın dozu mükemmel ayarlanmış ve de vermek istediği mesajı gayet iyi veriyor film. iş hayatında daraldıysanız mutlaka gidin...