yay ile ok atış sanatında zen
-
ruh ve madde yayınları tarafından 1978 ve 1994 yılında yayımlanmış kitaptır.
temel felsefesi, tao te chingin özünde de mevcut bulunan “eylemsiz eylem” prensibinin mutlak gücünü kullanma ve sınırlı güçleri, kıvılcımın devamında gerçek yangınına yol açtığı yerde aşma ve eksik ve güçsüz güçten sıyrılma üzerinedir. nesnesini, sembolik uzamını ok tercihi ile yapmıştır.
yani hem gerilen yayıyız kâinatların
hem o yaydaki ok
hem de hedef
hem de rüzgar
hem de atış
hem de isabet
ve hepsinin toplamının ötesinde
ilahi bir mutasyonla
mutlak bir!
görsel
“bir japon, yay ile ok atmayı, sanat olarak dikkate alan ve bir miras olarak ona saygı besleyen geçmişten kalmış anlamda bir spor diye anlamaz, tersine, söyleyeceklerimiz kulağa ne denli tuhaf gelse de, ona bir tapınma, dini bir ayin gözüyle bakar. o, böylece, yay ile ok atma sanatı denilince, özellikle vücut antremanı, az ya da çok bir spor yeteneği görmemekte, aksine, kökeninin manevi alıştırmalarda aranması gereken ve manevi bir hedef tutturmadan ibaret bir yetenek anlamaktadır. şu halde nişancı, esas itibariyle kendine nişan almakta ve belki de kendi kendine rastlatmayı başarmaktadır.”
- şuuraltı vuruşu:
“doğada kavranılmaz olan, ama onlara daha başka olamazlarmış gibi alıştığımız ilişki bağdaşımları vardır. size beni sık sık düşündüren bir örnek vereyim. örümcek, içinde yakalanacak sineklerin olacağını bilmeksizin dans ederek ağını örer. güneş ışığında kaygısız dans eden sinek, başına gelecekleri önceden bilmeksizin ağa yakalanır. fakat her ikisinin içinden geçen (örümceğin ve sineğin) boylu boyunca dans eden şuuraltıdır. iç ve dış bu dansta bir olmuştur. böylece nişancı, dıştan nişan almaksızın hedef tahtasına isabet ettirir. bunu size daha iyi açıklayamam.”
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap