ankara'nın sevilmeme nedenleri

• kendini sevmemek ile ilgilidir.
  ankara, gökçek denen atom bombası felaketine rağmen yemyeşil, yaz kış oturmuş bir gece hayatı olan, bozkır ortasında kurulsa da yılların verdiği o ilk kuruluşunda üzerine serpilmiş olan modern şehirciliği insana hissettiren bir şehirdir.
  ankara, belki de gerçek anlamda türkiye nin tek kent'idir.
  ankara nın her sokağı, köşesi sanki bir biri ile konuşup iletişim halindedir, bu ülke insanının bir zamanlar burjuva ya da zengin olmasa da kentli, modern olabildiğini gösteren büyük bir 70 ler 80 ler müzesidir.
  ankara, garip bir şekilde umudun, bir şeyleri beklemenin, ama bu bekleyiş sırasındaki can sıkıntısını hazza çevirmenin şehridir.
  bu şehirde içinize döner, kendinizi tanırsınız, yıl be yıl sürer bu, sonra bir bakmışsınız ki ayrılma zamanı gelmiş.
  ankara, sanki büyük bir savaş yarasından sonra sizi iyileştiren tam donanımlı askeri bir hastane gibidir. ayrıldıktan sonra şefkati ve elinden geldigi kadar verdiği huzuru hatırlar, arada o uzun yolu yapıp garip bitkiler ve kavaklarla dolu bahçesinde dinlenip soluklanmak istersiniz.