harry potter and the order of the phoenix

• daha yeni izleyebildim. e tabi bu kadar çok bekleyince beklentilerim katlanmıştı ama az şey de beklesem film hakkındaki yorumum yine "olmamış", olurdu. evet harry'nin iç hesaplaşmalarının, duygu yoğunluğunun tavan yaptığı bir kitabın uyarlamasında elbette her şey yansıtılamazdı seyirciye ama bu kadar çok şeyin havada kalması da normal değil. madem ki kitap serinin en uzun kitaplarından biri o zaman filmi de uzun yapın değil mi? sonuçta artık çocuk filmi çekmediğinizin farkındasınız. 3 saat yapsanız ne farkeder? bu kadar gişe hasılatı yapacağı belli olan bir filmin maliyetinin artmasından mı korktunuz? e o da değil. yazık edilmiş.
  
  bu saatten sonra spoiler olsa ne olur diyeceğim ama hadi neyse.
  
  --- spoiler ---
  
  bunun dışında ron'un yaran esprileri piyasada yok. aslında ron piyasada yok. halbuki benim bildiğim harry'yi ron ve hermione yönlendirir hep.
  
  luna süper. kitapta sevmememe rağmen filmde çok şeker geldi. hele ölüm yiyenlerle karşılaştıklarında ağzına yumruğu yedikten sonra yerden levicorpus çakıp ağzı kan içinde bir gülümsemesi var ki beni benden aldı.
  
  küçük malfoy ve çetesi gayet sönük. harry düşmanlığından çok sistem yalakası durumundalar.
  
  snape hocam sanki okulun resim öğretmeni anasını satayım. o kadar önemsiz gösterilmiş.
  
  yalnız düello sahneleri olmuş. biraz daha uzun olsa daha iyi olurmuş ama yine de olmuş. özellikle sirius'un ortama dalışı, malfoy'a büyücü gibi değil delikanlı gibi yumruk atışı, dumbledore'un ortaya çıkıp aynı anda tek hamleyle harry'i kenara itip voldemort'a girişmesi canavar. ve yine filme en iyi yansıtılmış olay sirius'un ölümü. tam sirius'a tapmaya başlamışken, ne kadar sağlam bir büyücü olduğunu görürken, işler yoluna giriyor gibi dururken bir anda oluyor. avada kedavra'nın sıyırıp geçmesi, sirius'un cedric gibi taklalar atarak düşmek yerine ayakta kalıp harry'ye son bakışı falan. çok dramatik. kitapta da aynı şeyleri hissetmiştim. yaşatıyor sahneyi.
  
  --- spoiler ---
  
  velhasıl kelam sahneler arasındaki kopukluk da olmasa iyi diyebilirdim belki ama bu haliyle datmin etmedi beni pek. bir de 7. kitabı okuduktan sonra boşluğa düşmenin etkisi var tabi. o da daha iyi şeyler beklememe neden oldu biraz.