doğadaki son çocuk

• richard louv tarafından yazılan bu eser 2005 senesinde yayımlanmış. türkçe çevirisi ise tübitak bilim kitapları tarafından 'çocuklarımızdaki doğa yoksunluğu ve doğanın sağaltıcı gücü' alt başlığı ile yapılmış. 7. baskısı da 2019 tarihli. iyi bir okur kitlesi edinmiş.
  
  --- spoiler ---
  louv, eserinde ana tema olarak 'doğa yoksunluğu sendromu' dediği olguyu işliyor. bu olgunun nasıl ortaya çıktığı ve nasıl giderileceği, çocukluktan itibaren bir insan hayatına doğanın nasıl yedirileceği üzerine kafa yoruyor. çocuklar neticede hayatı daha doğrudan yaşar. onların bu doğrudanlıklarını törpüleyen, ellerinin kirlenmesini ve ayakkabılarının çamura batmasını önleyen, steril ortamlara 'güvenlik' kaygısıyla hapseden ise ebeveynlerdir. hem bu ebeveyn tutumu hem de kentselleşmenin doğayı yutması neticesinde çocuk yetiştirmede doğa etkinliği sadece vitrin süsü olarak kalıyor. varsa eğer bahçeye çadır kurmak, arada parklara götürmek iyi hoş ama bunun devamlılığı nasıl sağlanır soru işareti.
  
  kitabı çocuk büyütme sürecinin başındaki genç ebeveynler özellikle okumalı. çocukların sadece sağlıklı beslenmeye ve kontrollü eğitim öğretim faaliyetine ihtiyacı yok aynı zamanda doğayla sağlıklı bir ilişki kurmaya da ihtiyaçları var. doğayla erken yaşta kurulan ilişki kentsel curcuna ile körelmiş duyuları açmaya, stresten sağalmaya ve kendini doğanın efendisi olarak değil bir parçası görmeye değin çok sayıda başlıkta fayda sağlar. doğal ortamlarda serbest oyunun teşvik edilmesi, kent tasarımlarının doğa- kent kutuplaşmasını terk etmesi, kent içi yaban hayatının da hesaba katılması bu faydalara arka plan sağlar.
  
  doğayı felaketlerle özdeşleştirerek kriminalize etme, böceklerden bitkilerden 'ıııy' diyerek devamlı öcü sendromundan muzdarip olma, temizlik kaygısıyla doğayla olan bağı tamamen kesme gibi durumlar hayatımızın arka fonunu oluşturan doğayı görmezden gelmemize sebep oluyor. köyde börtü böceğin içinde büyümüş, yamaçlarda derelerde oyunlar oynamış birisi olarak benim içime doğa yerleşmiş durumda. onu tanıyorum, sadece dikkat edilmesi gereken bir yer olarak değil dikkat verilmesi gereken bir yer olarak da görüyorum. insanlar sadece insanları tanıdıkça hayatlarının genişlediğini düşünüyorlar, oysaki yanı başımızdaki ağaçları, yerdeki böcekleri tanımak da insanın çevresini genişletir.
  
  kitap daha çok abd odaklı. yazar san diegoy'da yaşıyor. o yüzden biraz abd merkezli, oradaki çalışmaları baz alan bir hatta sahip. bahsedilen ağaç evler, kaleler gibi çocukluk etkinlikleri bizim filmlerde gördüğümüz şeyler. ama louv'un önerileri küresel. şehir tasarımlarının gözden geçirilmesi, okul bahçelerinin ekolojik bir bakışla yeniden yapılandırılması gibi önerileri her yerde uygulanabilir. özellikle ilkokul bahçelerinin asfalttan ziyade yeşertilmiş bir halde olması öğrencilerde olumlu duygu ve deneyimler oluşturacaktır.
  
  ben bir yaşında bir çocuk babası olarak kitaptan epey istifade ettim, notlarımı aldım. kitabın sonunda güzel bir çocukla yapılacak doğa etkinlikleri listesi de var. aklımıza gelmeyecek güzel aktiviteler eklenmiş. hasılı kelam hepimiz biyoseveriz ama aramıza giren bazı şeyler var. o şeyleri yok edip çocuklarla yeniden doğayı yaşamın içine sokmak istiyorsanız bu kitap okunur.
  --- spoiler ---