• eşimle ayrı ayrı çok iş görüşmesine gittik, çok şirkette çalıştık. bunlar hakkında konuştuğumuzda bazen çok benzer şeyler yaşadığımızı görüyoruz. örneğin işverenler kendi arabasıyla işe gidip gelen, kendi evinde oturan, düzenli tatile giden, akşamları dışarı çıkıp yemek yiyen, haftasonu şehir değiştiren çalışanlarına çok sinir oluyorlar.

    çalıştırdığım adam kirada sürünsün, otobüslerde ser sefil olsun, hafta sonu bir bok yiyemeyip evinde otursun, evde bulgur pilavı yesin, bana kul, köle; verdiğim zamma, hakka da razı olsun mantığında bu işverenler.

    bilemiyorum, ben işveren olsam, yanımda çalışan insanın gezmesini, tozmasını, kendisine ait, evi, arabası olmasını isterdim herhalde. çalışanlarımın mutlu olmasını, insan gibi yaşamasını isterdim. ama bu insanlar bizim köpek onların da sahipleri olmamızı istiyorlar sadece. nereden baksan iğrençlik bu ne bileyim.
78 entry daha
hesabın var mı? giriş yap