hür şehrin insanları

• insana sarı defterler arasında kalsaymış dedirten roman. murat adlı arkadaş mualla ve suheyla'yı saymazsak onlar da bi halta benzemiyorlardır eminim önüne gelen karıyla yattı kalktı. ve lakin çok ahlaklıdır da kendisi, sübyancı değildir, aman sübyancı olmasın da isterse anamla yatsın dememiz lazım gelir. oğlancı da değildir ve yine aman oğlancı olmasın da isterse bacımla yatsın dememiz lazım gelir. istanbul düşman işgalinden kurtulur kurtulmaz anlıyoruz ki insanlar o adam senin bu kadın benim, oğlanlar ve sübyanlar öbür tarafa demek suretiyle hürriyeti kutlamışlar. hadi din iman kalmadı da vicdan ve mideye ne oldu?
  
  iyimser bir yaklaşımla şunu mu demek istedi kemal tahir acaba diyorum -ki kemal tahir amcama laf söyleyen beni karşısında bulur- ^*bu ülke işte bu yüzden bu halde. herkes uçkur derdine düştü kimse yataktan, garsoniyerden, sahanlıktan, yüklükten başını kaldırıp da muhasır medeniyetler seviyesine nasıl çıkarım demedi.
  
  o zaman bu iyimser bakışıma da bir aferizm nişanı takmak lazım.