özbekçe

• türk dilleri ailesinin en temel yapı taşı olan ünlü uyumunun olmadığı; alfabesi, latin alfabesini kullanan diğer türk dillerindeki harflere göre değil, ingilizcedeki ikili harf dizinlerine (bkz: digraph) göre oluşturulmuş bir dil. dönemin sovyet dil politikaları çerçevesinde 20. yüzyılın ortalarına kadar kullanılan ve orta asya'nın ortak yazı dili kabul edilen çağatayca kaldırılıp yerine yerel ağızlar dilleştirilirken, bu çalışmalar sırasında sovyet dil bilimciler özbekçe için karluk dillerini değil, farsça etkisiyle bozulmuş ve ünlü uyumu özelliğini kaybetmiş taşkent ağzını temel almıştır.