the village

• diyaloglari ve görüntüleri sindirebilmek icin arada sirada tekrar oturup seyrettigim filmlerden biri. tipki sevilen bir sarkiyi tekrar tekrar dinlemek gibi.
  
  ayrica özellikle iki sahnesinde kamera kullanimi acisindan shyamalan'a sapka cikaririm:
  
  1. kirmizi rengin yasak oldugu henüz anlatilmamisken, verandayi süpüren iki kizin kenarda bir kirmizi cicek görüp, kopararak ileride bir yere toprak altina gömdükleri sahne.
  
  2. lucius izinsiz yasak bölgeye ilk girdigi zaman önünden sola dogru kacan yaratiğin cekildigi sahne. yaratik sola dogru kacar, kamera da onu kacma hizinda takip eder, yaratigin sadece sirtini görürüz, kamera sanki bir türlü yaratigin tamamini yakalayamaz. her seyredisimde sanki yüzünü de görebilecekmisim gibi ister istemez kafami saga dogru kaydiririm.