fakir kaldın çünkü denemedin

• modernizm gibi şahane bir sistem içerisinde ola ola onun "atığı" olan insan söylemi. ağır versiyonunu söyleyecek olursam kapitalizm çöplerinin çıkardığı hışırtı, liberal mide bulantılarının pis kokusu...
  
  onlarca imkanla doğ, onlarca şans geçsin eline ve sen seçe seçe bu cümleyi seç... bunu düşün, kurgula ve utanmadan bir de başkalarına yüksek sesle ifade et.
  
  herkes, herkesi kendi gibi sandığı için, "çok beğeniliyor, dikkat çekiyor ve örnek gösteriliyorum" sanrısı ile dolaştığı için; sıklıkla insanlar "kendi değerlerinin" evrensel değerler olarak herkeste hüküm sürdüğü düşüncesiyle yaşamlarını devam ettirip gündelik hayat pratiklerinde de bunların örneklerini sunuyorlar sıklıkla. herkes herkesi, ahlaktan, etikten, değerlerden, iyi ve kötünün ayrımını yapabilme ve bunu hayata geçirebilme gibi hususlardan azade; akıl ve fikirden uzak birer primatmış sanıyor. yeter ki yapayım, yeter ki zengin olayım mottosuna sahip olduktan sonra; evet olursun. bu "olmak" demek; herkes için olmak demek değil. sen arsız yüzsüzsen herkesten bunu beklememen gerek. bir felaketi ortadan kaldırmak için onu görünmez kılmak sanki hiç olmamış gibi davranmak gerekir. felaketi en iyi ortadan kaldırma yöntemi budur. felaketin yaralarını sarmak, hatalardan ders almak, yeni bir inşaya girişmek gibi şeyler asla ortadan kaldırma metodu kadar işe yaramaz. bunun "insani değerler" üzerine görünüşü de bu fikirdir. benim iğrenç bir mahlukat olduğum gerçeğini normalmiş gibi gösteryim de iğrençliğim ortaya çıkmasın...
  
  somut olarak, 33 senedir yaşamam, 10 senedir de aktif iş hayatında olmam hasebiyle edindiğim gözlemlere bakarsam; kim böyle laflar ediyorsa ya gerçekten adam akıllı hayatını idame ettiremeyecek kadar rezil bir hayat sürüyor ya da elde ettiklerinden ve zenginliğinden çok o kişilerin ne kadar arsız yüzsüz, dolandırıcı, ahlaktan ve etikten yoksun oldukları konuşuluyor ve herkes onlardan kaçıyor. hayallerine ve hedeflerine yavaşça ve kararlı şekilde ilerleyip bunu para odaklı bir sistem içerisinde ilerletmeyen ve yönetmeyen kişiler de gayet zengin/mutlu/huzurlu hayatlar sürüyorlar. onlar da elbette birçok şeyi başaramadı, başkalarını denedi ve hayatlarını güzelce idame ettiriyorlar.
  
  her an mutlu olunması gerektiği, her hedefe ulaşılabilmesi gerekliliği, çıkılan her yolda başarılı olunması fikri postmodernizm pislikleridir. uzunca süredir dönen bu dünya üzerinde hiçkimse, hiçbir kurum, kuruluş, his, varlık, oluşum, düşünce kişiye her daim mutluluk ve başarı sözü vermez. çevrenizden aldığınız 2-3 övgüyü genelgeçer kuralmış gibi kabul edip sanrılar içerisinde en iyisi ben olacağım nihahaha şeklinde gezdiğinizde; olsanız olsanız filmlerdeki karikatürize kötü karakterlerin kopyası olabiliyorsunuz en fazla. ya gülüp geçiliyorsunuz, ya aşağılanıyorsunuz, ya dışlanıyorsunuz ya da siktir ediliyorsunuz bir süre sonra.