aydınlıkevler

• 26 mart cumartesi gecesi ilk sahnelenişinde izleme şansı bulduğum oyun.
  
  genel anlamda çok emek verildiği belli olan ve izlediğinize pişman olmayacağınız bir oyun olmuş. özellikle sahne tekniklerini kullanma biçimleri mest ediciydi. o dinamik dekor, içe işleyen animasyonlar..
  
  lakin eleştireceğim bir nokta olacak: oyunu zenginleştirmesi adına eklenen yan konular kimi zaman dikkat dağıtıcı ve tempo düşürücü olabiliyor.
  aslında oyundaki ağırlığına bakınca süreyya karakterinin hikayesine “yan konu” diyemeyiz.
  ama oyunun adından da anlaşılabileceği gibi “esas konu” zühre hanım’ın torunuyla yürüttüğü hayat mücadelesi. bu konu, yolda karşılaştıkları can sıkıcı bir “duvar” probleminin ve oradan gelen yıkıcı tehlikenin(!) metafora dönüştüğü nefis bir zeminde işlenebilirdi -ki öyle başladı da.
  ancak sonradan dahil olan süreyya’nın aşk hikayesi (başka bir zaman başlı başına/ayrı bir oyun olarak çok daha keyif verici olabilecekken) birden seyirciyi bağlamdan koparan, konunun “umutsuz aşık bir tutunamayan” etrafında inşa edildiği başka bir cephe açıyor.
  iki konu her ne kadar kesiştirildiyse de, başladığı gibi yalın bir şekilde devam etse -less is more- yaratacağı etkinin daha azına razı olmamıza neden oluyor.
  
  elbette bunlar oyunu kötü yapan şeyler değil ama daha da iyi olabilmesinin önüne geçen şeyler.
  yine de oyunculuklara değinilmeden geçilmemeli.
  demet akbağ’a öncesinde öyle çok da ayılıp bayılmayan biri olarak, resmen hayran kaldım.
  artık oyunculuğunda öyle bir “ustalık” safhasına geçmiş ki, sanki çabasız bir şekilde tüm salona hakim olabiliyor. ağırlığını ve seyirciyi kucaklayışını oyun sonundaki selamda bile hissediyorsunuz.
  salih bademci her zamanki gibi başarılı.
  ama benim ayrı bir parantez açmak istediğim kişi burak dakak oldu.
  kendisini ilk kez izledim ve adını kafamın bir köşesine not ettim. çünkü ilerde bu isimle çok karşılacağımıza eminim.
  
  sonuç olarak izlerseniz memnun ayrılacağınız, sıcacık, belki kimi zaman gözlerinizin dahi dolabileceği, ancak kreşendosu bir tutam eksik kalmış bir oyun diyebilirim.