tümgüçlülük

• insan yavrusunun dünyaya bakıma muhtaç olarak gelmesinin bir neticesi olarak ebeveynini idealize ederek onu kadiri mutlak bir varlık olarak görmesi, hayatının ileri dönemlerinde de bu duyguyu taşıyarak kendine veya ötekine gerçekle uyuşmayan bir kudret atfetmesi durumudur. kişinin her şeyi başarabileceğini inandığı mani dönemlerinde ortaya çıkabilen tümgüçlü duygular kadiri mutlak bir tanrı imgesinin, her şeye gücü yeten bir devlet, lider, fikrinin doğasıyla da örtüşmektedir.
  
  idealizasyon insan doğasına içkin ve muhtemelen bilinçli/bilinçsiz sürekli kullandığımız bir davranış mekanizmasıdır. tümgüçlülükte yapılan idealizasyon ise genelde gerçekle pek örtüşmez. ancak yine de kişinin kendine yönelik tümgüçlü duygularının onu başarıya yakınlaştırdığı, hatta ulaştırdığı da olmuştur. bu da çalışmanın yanı sıra inancın ve psikolojik kabulün insan üstündeki kuvvetli tesiridir diyebiliriz.