geceye bir şiir bırak

• kim vurduya gitti aşkımız faili meçhul değilse nefsi müdafaadır...
  ellerimizdeki kelepçenin anahtarı sende
  
  kavgamızın tek seyircisi bu şehir
  tutunduğumuz tek dal içimizdeki isyandır
  
  söyle sevgilim sen söyle
  akan kanımızın hesabını kime soracağız?
  kim toplayacak gözyaşlarımızı
  kim koyacak sevgiyi içimize
  
  gittik gittik gittik
  acılara gittik
  keşkelere gittik
  ben sana sen bana gittik
  sonra öğrendik ki dünya yuvarlak, kaldık
  
  sen bağıra bağıra ağlardın ben susardım
  sen duvarları yumruklardın duvarlarında ellerinin izleri kan içinde
  ben içime içime oyardım kendimi
  sen çimenlere yatıp uyuyakalırdın
  ben banklara tünemiş uykusuz
  sen ot içerdin duman kusardın geceye
  ben tek sigaralık ciğerimle öksürüklerde
  sen aşka inanmazdın sen inanmazdın
  ben maviye inanırdım
  boynumdaki yorgun damarların mavisine
  beyaz dalgaları omuzlayan deniz mavisine
  denizin bittiği yerde başlayan göğün mavisine inanırdım
  bi de ensemde ki dövmeye inanırdım
  
  kuş ölür sen uçuşu hatırla …
  (bkz: füruğ ferruhzad)