3 entry daha
  • iyi ve mükemmeli aynileştiren bir anlayış yahut perception(bkz: algılayış) olarak tümüyle ülküleştirmeyi amaç edinen sanatın temel prensiplerinden biridir. bu hâliyle klasik ve romantik ekollerin ideal olanı yücelten kompozisyonlarında sıklıkla akla gelen bir şeydir. nietzsche terminolojisiyle ifade etmek gerekirse bütünüyle apolloniktir. diyonizyak etkilenmelerden uzak durmaktan öte onları lanetler. grotesk imgeye sırt çevirir. dolayısıyla gerçekçilik ve onun bir üst şablonu olan natüralist anlayışın karşısında durur. sanatta yeni etkilenmelere karşı mesafeli tavrından dolayı ekseriyetle gelenekçi bir profil çizer. tabii bu gelenekçi tavrı, gerek estetik boyutta gerekse de -daha derine inilirse- siyasal ve ideolojik boyutta görmek gerektiğini vurgulayayım.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap