carl rogers

• kişinin asıl benliği ve idealize ettiği benliğin arasındaki farkın büyümesiyle, kişinin nevroza sürüklendiği iddia ederek, aslında kişinin kendine koyduğu gerçekçi olmayan hedefler sonucu yaşadığı hayal kırıklıklarına da açıklmama getirir. şöyle ki kendimizle ilgili oluşturduğumuz şema, ne kadar gerçeklikten uzaksa, ilk etapta bu şemanın bize hatırlatıldığı sosyal ortamlar birer tehdit kılığına bürünürler, bununla bağlantılı olarak, oluşan bu tehdit, kişinin bu tarz sosyal ortamlardan kaçınmasına sebep olur. bu kaçınmanın temeli de gerçek benlik ile ideal benliğin arasındaki farkın yaratığı endişedir. sorunu yoksaymak olarak da ifade edilebilcek bu kaçınma, kişinin en başta da belirtilen ideal ve gerçek benliği arasındaki kesişme oranının gitgide azalmasına da gebedir. hali hazırda zaten problem olan ideal ve gerçek benlik arasındaki fark, hatalı bir baş etme yöntemiyle gittikçe büyümeye devam eder.