bitmemiş işler

• hayaletlerde de var bu. yapması gereken işleri hazır yaşarken bitirememiş kaypak ne kadar adam varsa hepsi hayalet olur geri gelir (bkz: hayaletlerin ekseriyetle üşengeç olmaları). o yüzden bu tip ölmesi gerektiği halde ölememiş kişilerin, bitmesi gerektiği halde bitememiş işleri kendilerine uzun vadeli meslek edinmeleri de bana hem uygun, hem manidar geliyor. yeni bir takım projelere başlamak için hayalet olarak bu dünyada kalmayı tercih eden hayalet olabileceğini sanmıyorum. o tanıma uyan gruba çocuk demeyi tercih ediyoruz sanırım. ama hayalette kalalım.
  
  hayalet, hayaller yerine bana emir kipli hayal etmek fiilini çağrıştırıyor. ama neyi hayal ediyoruz, olmayanı olmayandan mı hayal ediyoruz, olandan mı? bence ikincisi. o sebepten hayalet yerine hatırla ve gözünde canlandır demek daha uygun düşermiş. atalar, ya da paranormal'e isim koymaktan sorumlu birimler ''nasıl olsa anlarlar'' diye bu kısa versiyonu uygun görmüş olmalılar. görmedilerse de ben öyle hayal ediyorum, kusuruma bakmasınlar. eskilerin bitmeyen işlerini eskiler adına hayal etmeye başlayınca eskiler'i de ister istemez görüyorsun. ruh dedikleri, kartezyen dualizme göre somut olanı bir eylem için bir formda tutan şey ya, hayalet o anlamda artık zihinlerimizdeki hatıraları dışında somut olanı bir arada tutamayan şeylere deniyor. emir kipi de o yüzden bize yığılmış, bu abi yaşarken bu işleri tamamlayamadı, sen artık onun adına tamamlandığını hayal et, ederken de adamı da gözünün önünde canlandır gibi bir açılımı var bu emir kipinin. neyse, biz de sanırım başkalarının bitmemiş işlerinin tasasının başkaları adına tutmaya meraklı olduğumuzdan olacak hayalediyoruz. ah şimdi şurada olaydı bunu yapardı, şunu yapardı diye gözümüzün önünde canlandırıyoruz. bitmemiş işin tanımına göre 'canlandırma'lara nostalji ya da kabus denebiliyor. kötü hayal etmek zorunda kalmayacağımız kişilerle yaşamak ümidiyle güzel bir yaşam hayalediyoruz. hiç bitmeyecek bir iş de böyle umutlu şeyler hayal etmek olabilir.