push

• 111 dakika suren aksiyonuna ragmen sikan bir film.
  
  djimon hounsou ve dakota fanning hatrina izledim filmi. hikaye su;
  naziler yaptiklari deneylerle ozel guclerle donanimli askeri birlikler elde etmeye calismislardir. savas sonrasinda hukumetler kendi cikarlari icin bu deneyleri surdurmeye devam etmektedirler ama sonuclar hala istenilen boyutta degildir. bu ozel guclerden bazilari; gelecegi gorebilmek, cisimlere dokunmadan hareket kazandirabilmek, kisilerin yerlerini saptayabilmek, insanlari empati yetenegiyle zorlamak, cisimlerin sekillerini degistirmek, hafiza silmek vs. bu guclerin takibi, gelistirilmesi ve kontrol altinda tutulmasi gorevi birlik adi verilen bir kurum tarafindan yapilmaktadir ve her ulke hukumetinin kendisine ait birlikleri vardir fakat biz tabii ki en guclu birlik olan amerikan hukumetinin sikindirik birligini izleyecegiz. genc bir kadin onlarca sene evvel gelecegi degistirebilmek icin ve bu birligi durdurabilmek icin bir plan yapar, bu oyunda herkes bir kukladir.
  
  hikayeyi ozetlerken biraz sikildim, kendimce atraksiyon kattim. izlemis olanlar ne demek isteyecegimi anlayabilecegi gibi izlememis olanlar da izleyince anlayacaklar. bu ozel guc mevzusu populerligini hicbir zaman kaybetmedi. yakin donemde bu konuda oldukca fazla sayida film ve kitap cikti. dizi olarak da hepimizin malumu bir heroes'umuz var.
  
  film bu konuda yapilan filmlerden farkli degil. bol karakter, bol efekt ve bolca mantik hatasi iceriyor. uzerinde dusunulmemis bir senaryo ile corba misali karistirilip durulan hikaye bogazimizdan gecmez diye kolumuzdan siringa ediliyor. hikayenin git gelleri o kadar cok ki bir muddet sonra bitse de gitsek kivamina giriliyor. inadina gibi bitmiyor, bitmiyor ve bitmiyor.
  
  senaryosuna sokayim iki aksiyon izlemek istiyorum diyenler icin ajdar'dan gelsin. ciki cikita 2 aksiyon bir masada. evet, maalesef aksiyon filmi olmasina ragmen iki tane uzun sekansli aksiyonu disinda pek bir atraksiyonu yok. heroes'la bu konuda yarisabilecegini soyleyebilirim.
  heroes'la yarisabilecegi diger mevzular karakterlerin dingilligi, karakter bollugu ve olayin dondurulemez derecede karismasi.
  
  bir defa gelecegi degistirme olayina girdigi icin olay sarpa sariyor. ne zaman ki gelecegi gorme ve gelecegi degistirme ile ilgili bir fikir ortaya atsa daha derine batiyor. battikca battigi ortada olmasina ragmen gelecek uzerine planlar kurmaya devam ediyor. bu haliyle sac bas yoldurtabilitesi oldukca yuksek.
  
  oyunculardan chris evans'i bircogumuz gibi ben de fantastik dortludeki atesli genc olarak tanidim ve acikcasi oradaki performansini fena bulmamistim. bu filmde ise oradakiyle cok benzer hareket ediyor. bickin, her seye burnunu sokan ama aldirmaz gorunen garip bir genc oglan. motivasyonu tam ama ongorusu cok zayif bir karaktere hayat verdiginden dokuluyor gibi gorunuyor. iyi bir karakterde gormek istiyoruz kendisini bir de o zaman hukmumu verecegim. su an icin sevmiyorum pek bu genci.
  dakota fanning'in karakteri cok zorlama ve rolu de cok ustunkoru. bitse de gitsek demis anlasilan. bir de bu kiz buyuyor ama biraz yavas buyuyor. yalniz birkac sene sonra cok degisecek, bakalim hala sevimli gelecek mi?
  djimon abiye soyleyecek bir sey bulamiyorum. karizma yapacagim derken "goz" cikarmis ve en fos kotu? karakterlerden birisine hayat vermis.
  
  bu filmin bence de en buyuk eksikligi bu. kotu karakter ya da zitlik yok. evet, evet yok bu filmde tam manasiyla oyle bir sey. olsa bir seyler degisir miydi? pek zannetmiyorum. anlasilan, lucky number slevin ile oldukca iyi bir is cikartan yonetmenimiz, paul mcguigan'in olayi senaryoyu perdeye tasimaktan oteye gecemiyor. iyi yonetmen dedigin kotu de olsa bir senaryoyu yapabildigi en iyi sekilde izleyiciye aktarir. meh otur ye demez.
  
  gisede az biraz is yaparsa bunun ikincisini de cekerler yarin obur gun. o zaman da anneyi gostermezlerse oyarim yalniz.
  
  http://www.imdb.com/title/tt0465580/