uefa ülke puanı

• (bkz: batı ağıl düştüğünde gondor neredeydi)
  
  dönüm noktasi nisan 2001'de gerçekleşen uefa şampiyonlar ligi çeyrek finalindeki galatasaray real madrid eşleşmesidir. galatasaray buradan tur ile dönse ülke puanı olarak en büyük başarımızı yakalayarak ispanya italya ingiltere ve fransa'nın ardından hollanda'yı geçip 6. olarak ertesi sene şampiyonlar ligine 3 takım ile katılacaktık.
  
  https://kassiesa.net/…a/data/method2/crank2001.html
  
  2001 yılında türk milleti bugünkü gibi ayrışmamıştı. akp bile yoktu. avrupa maçlarında takımlar birbirlerinin galibiyetini isterdi. (daha dogrusu kamuoyu o yöndeydi) fenerbahçelisi galatasaraylısı avrupa'da galibiyet alınınca birlikte sevinirdi.
  
  o zaman fanatizm yok muydu? kralı vardı. şimdikinden beter. her derbiden önce kahvehanelerde ya da stad çevresinde bıçaklı kavgalar, ölümler falan gayet normaldi durumlardı. galatasaray fenerbahçe derbisi demek nereden baksan 2 ölü 50 yararlı demekti ama sözkonusu avrupa oldu mu akan sular dururdu.
  
  bugün artık sadece gurbetçilerde falan görebileceğiniz farklı formaları giyen taraftarların birlikte avrupa maçlarında desteklemesi o zamanlar için çok normaldi. 1990lar ve 2000lerin başı diyorum. akp yok. kutuplaşma yok. milli ve manevi değerler sürekli yüksek sesle tekrar edile edile içi boşaltılmamış. bugün milli takımı bile rakip takım futbolcusu oynuyor diye desteklemeyen ergenlerin olduğu bir zaman dönemi değildi. ülkede birlik beraberliğin olduğu günlerden bahsediyorum. o günleri yaşamayan gençler tabii anlayamıyor, lan bu ne saçmalıyor diyordur ama öyleydi.
  
  o dönem ve öncesinde özellikle ömer çavuşoğlu adında fenerbahçe'de başkan yardımcılığı yapmış bir şahıs "galatasaray avrupa'da kimle oynarsa oynasin rakibi desteklerim" şeklinde türk medyasında bol bol demeçler vererek türk takımları avrupa'da birbirlerini desteklememeli, alınan yenilgilere sevinmeli düşüncesini yerleştirdi ve topluma bu nifak tohumunu bir daha geri dönüşü olmayacak şekilde ekti.
  
  görsel ortadaki şahıs olur kendisi. fitne fesat konusundaki uzmanlığından anlayabilirsiniz zaten.
  
  ayrı bir parantezi de o dönem babadan torpilli yeni yetme spikerken inter gol yiyince sevinen ac milan taraftarını anlatırken çok matah bir seymiş gibi "bakın, avrupa'da rakipler birbirlerini desteklemiyor. bizde de böyle olmalı" diyen güntekin onay denen sinsi karakteri de unutmamak lazım.bugün halen daha türk futbolunun kalitesi vs. hakkında ahkam kesebiliyor kendisi.
  
  o dönem galatasaray'a karşı kurulan kutsal ittifak için ülke puanı veya şampiyonlar ligine 3 takımla katılmaktan daha önemli olan bir şey vardı. galatasaray'ın ne yapıp edip önünü kesmek ve üst üste 5. şampiyonluğuna engel olmak.
  
  ali sami yen'de oynanan ilk maçtan 3 gün önceki beşiktaş maçının ertelenmesi için galatasaray federasyona başvursa da özellikle fenerbahçe'nin yoğun kamuoyu baskısıyla bu erteleme ilk defa gerçekleşmemişti.. daha öncesinde avrupa kupası maçları milli davadır denir kimse de maçlar neden ertelendi demezdi.
  
  galatasaray yine de beşiktaş'ı 2-0 yendi. mircea lucescu maçtan sonra çıkıp meşhur lafını söyledi
  (bkz: köpekler istedi diye atlar ölmez)
  
  galatasaray real madrid karşısında ise 3-2 galip gelse de^*, maçtan önceki gündem takımın konsantrasyonunu olumsuz etkilemiş ve nitekim ilk yarıyı 2-0 geride kapatmasına neden olmuştu. galatasaray böylece maçtan avantajlı bir skor elde etme şansını ne yazık ki kaybetti. o sinerji bir kere kayboldu ve deplasmanda yenilerek^* turu real madrid'e verdi. beşiktaş ise hem yenildi hem de fener'e yancılık yaparak üçüncü bitirdiği sezonda şampiyonlar ligine gitme şansını kendi eliyle reddetmiş oldu
  
  sonra ne mi oldu? ertesi sene fenerbahçe şampiyonlar liginde sıfır puan alan ilk takım olma şerefine erişerek onca emekle 7. sıraya kadar çıkarılan ülke puanını berbat etti. geçen sene ki hainliği unutmayan galatasaray taraftarı da fenerle sonuna kadar dalga geçti ve bu ve takımlarımızın birbirini asla desteklememelerine sebep oldu.
  
  bugüne gelindiginde şampiyonlar ligine 3 takımla gitme şansımız hayalden öteye geçemezke bir takımı elemesiz göndersek öpüp başımıza koyacak haldeyiz.
  
  o yüzden fenerbahçe ve beşiktaşlıların ülke puanı edebiyatı yapmaları kadar samimiyetsiz bir şey olamaz. ülke olarak en çok ihtiyacımız olduğu anda destek vermeyenler, bu ülkenin birlik beraberliğine ilk dinamiti koyanlar kendileriydi.