17 entry daha
  • 2001'de üniversite için istanbul'a ilk geldiğimde gittiğim ilk film.
    o zamanlar arkadaşım olan ama o seneden sonraki 8 sene boyunca sevgilim olacak olan zat benim zorumla girmişti filme. ve yine beni tavlama yolunda olduğundan filmi beğenmiş gibi yapmıştı.
    sonra sevgiliyken izledik bi kez daha, kıvrılıp yan yana...
    bunca yıldan sonra goldmax-2 de çıktı karşıma film. cümle alem toplanıp dünyanın en klişe filmi ilan etse de bu filmi, her sahnesinde içimi acıtabilecek potansiyelde. kristen dunst da jay hernandez de o kadar içime işlemiş ki, bu kadar sene sonra sanki yıllardır görüşmediğim arkadaşlarımdan haber almış gibiyim şuan.
    ayrıca (bkz: bir şeyi unutmanın en kolay yolu) , her an hatırlayıp normal gelmesini sağlamaktır bence. o başlığa da selam ederim burdan. *
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap