naber

• sene 91 ya da 92. olay bir erkek lisesinde geçiyor...
  
  insan ilişkileri diye bir seçmeli ders var ve derse okulun en umursamaz hocalarından biri olan felsefe hocası giriyor. hoca da dahil olmak üzere herkes dersin gereksizliğinin farkında. bir kısım öğrenci arasında muhabbet ediyor. bazıları bozuk para ile maç yapıyor. kimisi cam kenarında çöreklenmiş sigara içiyor. o derece lakayıt bir ders yani. hoca da ön sıralarda oturan bir öğrenci grubuyla muhabbet halinde falan...
  
  işte tam o anlarda bir anda insanın kanını donduran bir sessizlik oluyor. evet, herkesin sustuğu o an var ya, işte o an denk geliyor. sadece bir an. ve işte o anda hoca sınıftan rastgele bir öğrenciyle göz göze geliyor ve öğrencinin ağzından hocaya soru sorarcasına kaş göz işaretleriyle o efsane kelime dökülüyor: "naber?!"
  
  tüm sınıf aynı anda kahkahaya boğuluyor. hoca da dahil bu güruha. bu an unutulmaz oluyor. hele o öğrenci şimdi bile sizin en yakın arkadaşlarınızdan biri ise, yıllar geçtikten sonra bile bu anı hatırlayıp gülümseyebiliyorsunuz. bu da işin daha bi güzel tarafı oluyor.
  
  en durgun anlarımızda söyleriz biz bu kelimeyi. güleriz. eğleniriz sadece 2 heceyle...
  
  naber?!!