skyline

• hayatımda izlediğim en zırva şey. şey diyorum, zira buna film diyenin taaa..... koyayım.
  5-6 kişilik bir arkadaş grubu, bir gökdelenin en üst katında oturdukları evde bir sabaha karşı gökten yeryüzüne mavi ışıklar saçarak düşen birtakım şeylerin yarattığı ses ve sarsıntılarla uyanıyorlar. bakıyoruz ki dünyaya uzaylı bir şeyler inmiş. şeyler diyoruz zira bunlar nedir anlamıyoruz. mekanik mi canlı mı anlaşılamayan birtakım organizmalar, ki bunların bir kısmı mürekkep balığı ve ahtapot formatında süzülürlerken bir kısmı king-kong form ve boyutlarında arzı endam ediyorlar, ortalığı yıkıyorlar, mavi ışıklar saçıyorlar, ve insanları yiyorlar. bu mavi ışıklara bakanları zaten hipnotize edip hüüüp diye vakumlayarak içlerine çekme yeteneğine sahip bu yaratıklar, bakmayanları da dokungaçlarıyla filan yakalayıp ağızlarına ya da direkt içlerine atıyorlar. bunu niye yaptıklarını bilmiyoruz (ve zaten hiç öğrenemiyoruz da). neyse, filmimizin kahramanlarının dışında dünyadaki diğer milyarlarca insanın ne yaşadığı filan da belli değil. bu arada binlerce ışık yılı uzaktan insanları vakumlamak için gelmiş bu yaratıklar bizim 4-5 adamımıza da kafayı takmış, milyarlarca insan varken illa bunları yakalayacaklar. bizim adamlar da en ufak bir şoke olma belirtisi göstermeden, nasıl kaçsak filan diye plan yapmaya filan çalışıyorlar. ikinci veya üçüncü gün denk geliyor da ordu savaş uçaklarıyla saldırıyor bunlara ama bana mısın demiyorlar. sonra, şehrin veya dünyanın geri kalanına noluyor bilmiyoruz ama nihayetinde bizim elemanları da vakumluyorlar . sindirmeseler bari filan diyoruz. o mekanda bizim erkek elemanın da beynini yiyor gibi oluyor biyomekanik organizmanın içindeki bir biyomekanik organizma, bizim adam da öyle bi yaratığa dönüşüyor. bu şey de böyle bitiyor. yüzeysel filan anlatmadım. olay-öykü tamamen bundan ibaret. spoiler da koymadım, bilerek koymadım ki, okuyun ve gitmeyin diye.
  zaman kaybı filan önemli değil, bir ilkokul çocuğunun yazacağı bir senaryodan bir tutam bile ileride bir şey olmayan bu zırvayı film zannettiğiniz için, bir sinema filmine gittiğinizi sandığınız için kendinizi aptal yerine konmuş, enayi gibi hissediyorsunuz. karşıma çıksa yönetmenini ve yapımcısını döverdim.