uçuruma düşen nehir

• sende bu yükseklik korkusu,
  boşluğunun kıyısından geçmişe baktığın gün mü başladı
  oturduğun yerden seyrettiğin kuşlar bile ürpertiyor içini.
  için ki uğultulu bir orman.ruhunu çizen,kanatan dallar ve rüzgar...
  
  -ah! kalbin sürgün günlerinden kalma hüzün
  diyorsun
  yüzünde güzden gölgelerle karşılarken akşamı
  kucağında yalnızlığına sürtünen kedin.
  tanımlamak gerekirse bir imgeyle seni
  
  uçuruma düşen nehir...
  oysa sehir aşağıdan seni çağırıyor.