yazarların metal müziğe başlama hikayeleri

• sene 1986, bir yaşındayım falan. evet hafızam kuvvetlidir. daha sovyetler birliği^* dağılmamış. biz de bohem bir aile olarak bir doğu bloku^* ülkesinde^* ikamet ediyoruz o aralar.
  
  anarşist bir dönemimdi. (3 nokta) otoriteyi kabul etmiyordum. yemek tabaklarını yerlere fırlatıyorum, bardakları parçalıyorum, elime gelen tüm kitap ve dergileri yırtıp atıyorum. o kadar kontrolümü kaybetmişim ki artık yerlere pisliyordum, bağırıyorum çağırıyorum, anlamsız sesler çıkarıyorum. çernobil patlamış, bende bir huzursuzluk. tüm gün anlamsızca tv'de ya artistik patinaj izliyorum ya da dışarı çıkıp çocuk parklarındaki boş banklardan birine oturup hayatın anlamını sorguluyorum. uykusuzluk had safhadaydı.
  
  uyuyamıyordum.
  
  bir gün babam elinde bir plakla^* odamın kapısının önünde belirdi ve sessizce komedinin üzerine bıraktı.^*
  
  bu da böyle bir anımdır