angel heart

• baya bildigin el kadar sabiyken anne ve teyzenin gazabina ugrayip sinemada izledigimiz, yillarca hafizamizdan silinmeyen bölük pörcük sahneleriyle cok seye etki ettigine inandigim bir film. kahverengi tonlarinda bir oda ve havalandirma, ate$ ba$inda yapilan bir ayin, robert de niro'nun soydugu yumurta, bir cay tabaginda duran insan gözü, ama en cok, onlarca penceresinin sadece birinden kirmizi bir i$igin sizdigi gri bir bina ve kalp atislari. gecen sene yeniden izledim ama üzerimdeki etkisi degismedi, bir yandan huzursuzluk yaratirken, bir yandan cocuk olmanin sorgusuz sualsiz rahatligini duyuyorum "ben cocugum bu filmden korkmam normal". sanki filmden cikip karinca yuvasi gibi kemeralti'nda annemin aksüt'ü her seferinde nasil bulduguna sasirarak tatli yiyecegim.