butik pasta

• yeni nesil çalışmayan, yemek yapmayı seven ve zengin kadın eğlencesi. benim tanıdıklarımın arasında da yükselen bir trend bu butik pasta-kurabiye olayı. benim gözlemlerime göre 2'ye ayrılıyor butik pastacı-kurabiyeciler.
  
  birinci grup trişkadan eğitimli, çalışmak istemeyen, muhtemelen burcucuuum çogzel yemek yapıyosuuaan gazlıyla eminönü'nden kendine 2-3 kurabiye kalıbı + gıda boyası + şeker hamuru alıp olaya başlayanlar. genelde porfolyolarında bebek ayak izi ve biberon desenli kurabiyeler ve buna uyumlu cupcakeler var. bir de bol bol kalpli malzeme, üstüne de isimler yazılmış mesela. cupcake olayı dediğin şey bizim vatanımızda iyi niyetle moda olmuş fakat maalesef en az cheesecakeler ya da tiramisu kadar yanlış anlaşılmış bir olay. amerika'ya gidip orada cheesecake ya da cupcake yiyenler ne demek istediğimi daha iyi anlayacaktır. (misal ben bütün dünyayı gezmiş ve bütün dünya mutfaklarına hakim bir tipim) cupcake bana göre yemesi zor, üstündeki frosting denilen krema aşşşırı yağlı, bildiğin kek. üstündeki krema iyi olursa belllki çekilebilir ama genel olarak gereksiz bir olgu yani. sadece minik ve sempatik görünüyor. bir de şık süslemeler yapıyor hınzırlar ayyyy çogzel görünüyor kesin lezzetlidir yanılgısına düşüyorsun. bu noktada türkiye'de pek çok ortamda (düğün-yaş günü-baby shower-parti vs) yediğim cupcakelerin ise yüzde 99'unun kekleri bildiğin topkek kıvamında vasat kekler olduğunu belirtmekte yarar var. bir de ülkemiz butik pastacıları krema-frosting olayını daha çözemediklerinden ve-veya lojistik olarak zorlandıklarından genelde bu vasat keklerin üstüne renkli şeker hamuruyla -ki hakkaten ne iğrenç bir tadı var onun- cicili bicili bir desenle kaplıyorlar. ve elimizde ne oluyor? altta vasat bir kek üstte renkli şeker hamuru. ama güzel görünüyorsa gideri var. bir allahın kulu da çıkıp ayyyy burcucuum çok uğraşmışsın belli ama tadı bok gibi olmuaaaş diyemiyor. neden? çünkü cupcake m o d a. aynı şey kurabiyeler için geçerli. yeminlen eminönü sancarlar'ı nüans'ı falan keşfeden kadınlar, renk renk şekerleri, kalıpları, malzemeleri falan görünce bir anlık gaza gelip yaparım ben bu işi tribine giriyor. bir de eskiden bağımsız çalışan kadın vardır şimdi "annelerimizinki gibi" tripleri var kadınlar arasında. kek yapmak falan müthiş ev kadınlığı sayılıyor. yemek yapan kadınlar takdir görüyor falan. wtf?!
  neyse ne diyorduk kurabiyeler. evet, dediğim gibi olay bebek ayak iziyle başlıyor, ya da kalp, ya da diş. neden diş? çünküüü artık diş buğdayı partilerinde millet dişli kurabiye hediye ediyor üstünde bebişin ismi yazan. bir de kurabiye tarifi buldun mu bitiyor olay. ver üstüne şeker hamurunu bas ismi oldu sana butik kurabiye. yine görüntüde güzel tadı vasat bir olay. zaten bir kurabiye ne kadar vasat olmayabilir? başlık "butik pasta"ydı onu unuttum sanmayın.
  bu birinci grup kadınların-evet hala birinci grubu tarif ediyorum- az biraz daha yetenekli olanları butik pasta olayına giriyor. yemekle çok ilgili bir tip olarak ortamlarda en çok gördüğüm "butik pasta" çeşitlerini şöyle özetleyebilirim: dev bir diş, spongebob, yuvarlak-kare-kalp şekilli pasta üstüne şeker hamurundan 1-2 kişiye özel obje: miki, çiçek, araba falan filaaan. bekarlığa veda pastasıysa belki meme veya yatakta yorgan içinde yatan çıplak erkek. tek kelimeyle s ı k ı c ı. ve yaratıcılıktan uzak. zaten yeni bir şekil falan istediğinde yamuk yumuk bir şey çıkıyor ortaya. şimdi bu pasta çeşitlerini, kurabiyeleri ve cupcake bozmalarını alın ve 39494'le çarpın. işte etrafta bu denli çok butik pastacı var. bunlar hep 1inci grup. isimleri de genelde cake princess, hayalim pasta, lezzet fırtınası cakes falan gibi yarı özenti yarı kıro isimler oluyor. muhakkak kendilerine ait bir blogları ve facebook sayfaları oluyor. ve discovery mi natgeo mu nerde yayınlanıyorsa artık "cake master" falan bir programlar var ya butik bir pastaneyi anlatan reality show, onu falan seyredip asla ya bunlar pastaysa bizimkiler ne diye düşünmüyorlar.
  
  gelelim 2inci gruba. işte bunlar da aslında para sorunu olmayan ve yemek yapmayı seven kadınlar ama bunlar hakikaten yaratıcı oluyorlar. eminönü'nde satılanların dışında kalıplar kullanıyor, gerçekten iyi malzeme kullanıyorlar. pastalarının şekilleri de sürekli gördüklerimizin dışında şeyler oluyor. genelde yurt dışında yaşamış ya da eğitim almış oluyorlar. ne yazık ki her güzel şey gibi bunların da fiyatları birinci gruba kıyasla pahalı ve sayıları da az. genelde fiyatlar da şöyle pastaların dilimi 7-18tl arası, cupcakeler ve kurabiyelerin tanesi 4-12tl arası.
  
  bir de kendine en pahalısından bir canon-nikon kamera alıp hede hödö photography adında doğum-düğün-özel gün fotoğrafçıları var ki tamamen bu entryden bağımsız. sadece laf sokma amaçlı bir son yorum.