barış yöş

• bir şeylerin arkasından çekim yapma hastalığı var kendisinde. dizisini ne zaman izlersem önemli-önemsiz her bölüm mutlaka bir objenin, nesnenin arkasından çekiyor.
  
  misal;
  
  dağ evinde, yatak odasında feriha ve emir konuşuyor. tüm bu konuşma yatak odasının kapısındaki pencereden çekiliyor. oyuncular ekranın 1/16 sında can çekişirken biz ahşap pencerenin çerçevesinin tüm detaylarını görüyoruz.
  
  emir-levent işletme odasında konuşuyor. çekim dış alandan yapıldığı için biz oyuncuların suratlarını, mimiklerini değil jaluzileri görüyoruz. niçin? yönetmen gene bir şeylerin arkasından çekiyor.
  
  son olarak feriha odasında galiba endişeli, üzgün filan ama biz gene göremiyoruz. neden? bu sefer de yönetmen kitaplığın arkasından çekiyor ferihayı.
  
  bunlar şu ana kadar gözüme batanlar. kim bilir dikkatli izlesem neler bulurum.
  
  son olarak sözlük psikologları şu işe el atarsa, çocukluğa filan inip neden bir şeylerin arkasından çekim yapma durumu var kavramış oluruz.