6 entry daha
  • kendimde varolduğunu yıllar sonra fark ettiğim olay. aslında belki de her şeyi kontrol etme isteğinden ve bunun imkansızlığının bilincinde olmaktan kaynaklanır. işin içine biraz da kötü deneyimleri gözünde büyüterek, beyninde devamlı oynatan bir pesimist bakış açısı varsa, geçmiş olsun. dikiş tutturmak zordur herhangi bir konuda çünkü işler iyi gittiğinde (ki aksi gibi genelde iyi gider...hah bu cümle bile her şeyi açıklıyor sanırım), onları bozmak için mutlaka beyin "mantıklı" gerekçeler uydurur ve beden harekete geçer. o an elbette farkına varmaz kişi, daha sonra geriye dönüp baktığında "ne saçmalamışım ben" der bazen, bazen o da olmaz. duygusuzluk da beraberinde geliyor sanırım. olaylar etkilemiyor pek, hiçbir şey etkilemez oluyor. gülümsemek için kullanılan kasları çalıştırmak yoruyor, gözyaşı akmaz oluyor...ama en azından oyunu güvenli oynamış oluyorsun. "for well you know that it's a fool who plays it cool." sözü aklına gelince de "peh" diyip geçiyorsun çünkü geçmek zorundasın.
14 entry daha
hesabın var mı? giriş yap