love never dies

• the phantom of the opera'nın sequel'i olan andrew lloyd webber müzikali.
  
  bu müzikali ilk olarak sierrra bogges ve ramin karimloo'nun başrolde oynadığı ilk prodüksiyonun müzik cd'sinden dinlemiştim. melbourne performansını ise blu-ray'dan izledim.
  
  the phantom of the opera'yı seyrederken christine'in nasıl olup da phantom gibi tutkulu bir aşık yerine raoul gibi bir çocuğu seçtiğini hiç anlayamazdım. oysa ki love never dies'da aslında christine'in phantom'a olan tutkusunu ve bu tutkunun, phantom'un görünüşünden utanmadığı, christine'in ise phantom'dan korkmadığı "aysız bir gece"de nelere yol açtığını görüyoruz. biliyorum ki phantom ile chrtistine'in aşkının bu kadar tutkulu olmasının asıl sebebi imkansız olması, ancak yine de sonunun bu kadar kötü bitmesini istemezdim. ben hayalimde bir şekilde onları sonsuza kadar birleştirmiştim çünkü.
  
  müzikler ise her andrew lloyd webber müzikalinde olduğu gibi olağanüstü. ancak yine de bana öyle geliyor ki andrew lloyd webber kendini phantom'un yerine koyuyor ve bu nedenle yüreğindeki en derin arzuları bu iki müzikalde tüm çıplaklığıyla müziğine yansıtıyor.