the love song of j. alfred prufrock

• zaman zaman dönüp okuma ihtiyacı hissettiğim şiir. evet ihtiyacı diyorum çünkü bu şiiri bildiğin özlüyorum ben, eksikliğini hissediyorum. insanın kendiyle ve hayatla dürüst ve cesur bir biçimde hesaplaşması... yaşlanmak ve hissettirdikleri... "i grow old . . . i grow old . . . i shall wear the bottoms of my trousers rolled" yaşlanmanın hüznünü anlatmak için yeterli bir kuple. sonra kaybetmek ve hissettirdikleri... okurken mutsuzluk ve umutsuzluk hissediyorum, çok fazla hüzün, suratımı astıracak, kollarımı aşağı salıp boş boş bakmama sebep olacak kadar. bunun gibi içimi boşaltan, umudun bünyeden bir uçup gittiği ve hiçbir zaman dönmesine izin vermediği bir diğer şiir de: the raven