mabool

• insan en sevdiğinden bahsetmekte zorlanır ya. baktım da bir sürü şeylere entry girmişim. ne bileyim daha yeni tanıştığım queensryche - operation: mindcrime albümüne bile bişeyler yazmışım vesaire. mabool yok. orphaned land yok. olmaz böyle.
  
  yani bir çok kişi bir şeyler anlatmış tabii bu albüm için. şu anda birth of the three bitti, dinliyorum bir yandan. ocean land başladı.
  
  nasıl anlatayım? yani efsane bi albüm şudur budur diycem de yeterli anlamı muhteva edecek nitelikte kelimeler değil bunlar. şöyle söyleyeyim: inançlı bi insanım ben. ve şu albümü dinlerken şunun tadına varabiliyor olmaya şükrediyorum resmen. yani o kadar güzel ki. piyanolar, gitarlar, vokaller... enstrumentalite hat safhada. ruh hat safhada. armonik olarak eşsiz güzellikte bir albüm. orphaned land'in hala daha en iyi albümü. tabii el norra alila'yı yaptıkları dönem mabool'u yaptıkları dönemdeki gibi imkânları ve ufukları olsaydı, el norra alila metal tarihinin en büyük albümlerinden biri olabilirdi, o ayrı. ama ne diyeyim, bilemiyorum ki.
  
  anlatamıyorum hiç. bir dönem "the storm still rages inside" dinlerken ve hatta aynı anda solosunu atarken hüngür hüngür ağlıyordum. daha ne yapayım olm.
  
  o kadar büyük bir albüm bu.
  gerçekten.