adı yok hala

• canınızı sıktığı halde tekrar tekrar dinlediğiniz şarkı.
  
  "ne olur anla,
  hani bi bendim inanmayan masallara."
  
  şarkıyı dinlerken hayatıma girip çıkan, gitmelerine izin verdiğim, acıdan kıvrandığım halde belli etmediğim, gözlerime baktığında içimi ısıtan ya da kalbimin buz kesmesine sebep olan anları düşünüyorum. ne kadar insanla uğraşmış, yorgun düşmüşüm de halim harapken bile yüzüm gülmüş. "gerçekçiyim" diye gezmişim, "aşk masallarının yalan" olduğunu söyleyip ahkam kesmişim de her gelene nasıl da inanmışım, nasıl safmışım. bilmeden nasıl güvenip de kalbimi açmışım, sonra olan yine ona olmuş. acıdan göz gözü görmemiş de ben hala "bi 'o' var" diyip açmışım her yeni güne gözlerimi.
  
  sevginin açlığını çekmişim belki de. "sevgi arsızı" olmuşum. bulduğumda kıymet bilememişim de, kaybettiğimde içimde bişeyler yok olmuş. bi boşluk peydahlanmış. kim gelse dolduramamış kalbimdeki boşluğu. her gidenin arkasından aynı cümle kurulmuş sonra "ben kimleri unuttum.", unutamamışım ki. kandırmışım kendimi. böyle şarkılar dinlerken de gözlerimin dolmasına engel olamamışım tabi.