kendi kendine tavla oynamak

• hem hırslı, hem de ilkeli bir mizacınız varsa, "paradoksal paradoks"^* yaratacak eylem. şöyle ki; başarmaya azimlisiniz ve devamlı yenildiğiniz kişiyi yenmek için elinizden geleni yaparsınız. lakin, bir diğer yönünüz de, "devamlı yendiğim biriyle oynamam" ilkesine sahip. işbu sebeple, yenilen kendiniz, yenen kendinizi yenmek için hırs yaparken; yenen kendiniz, yenilen kendinizle bir daha oynamamakta diretecektir^**. üstüne üstlük, yenilmeyi hazmedemeyen ve yenince laf sokmaktan geri kalmayan bir yönünüz de varsa, kendinize tekme tokat girişmeniz de olasıdır. buyrun, "paradoksal şiddet" de oldu. akabinde bir de kendinle barışma sekansı gerekecektir; ki bu sürecin anlamsızlığını katlayan bir edim olacaktır.
  bırakın kardeşim; oynamayın kendi kendinizle tavla! yorumlayayım derken ben yoruldum yahu...