the perks of being a wallflower
-
bu filmde şöyle bir replik geçer;
"- ve kendime soruyorum, neden ben ve sevdiğim herkes bize bir hiçmişiz gibi davranan insanları seçiyoruz?
+ hakettiğimizi düşündüğümüz sevgiye razı oluyoruz."
ne haklı bir cümle değil mi? yaşadığımız acıları sorgularsak şayet, kendimize verdiğimiz değerin azlığından kaynaklandığını fark edeceğiz.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap