çarşaf

• yaz geldi ya, çarşaftan marşaftan yıldım. bi de sivrisinek. çarşafa da değineceğim ama önce sivrisinek. lan kabilesini siktiğim, lan aşkını ızdırabını siktiğim, lan ırzını namusunu siktiğim, oğlum nedir lan senin derdin? nedir yavrum senin sıkıntın? zaten canım sıkkın, iş güç diye saçımı dökecem, sakallarım beyazlamaya başlamış -sakallar kırlaştı kızlar, çok tarz oldu kıps;)-, lan bari bir rahat huzur ver lan geceleri. yavrum bak ben her yaşama saygılıyım, almıyorum sinek ilacı filan, anlıyorum besin zinciri, anlıyorum sana da lazım glikoz basılmış kan. oğlum her türlü biyolojik ihtiyaca tamam, üreyesin diye benim bedeni kullanmaya eyvallah, diri vicudumu garsoniyere çevirdin onu bile çektik sineye ama be amın feryadı, be oruspu evladı, be şerefsiz kere şerefsiz ruh hastası, baş parmağımın iç tarafını nerden buldun da sömürdün? sonra tembel olduğumu mu anladın da odanın en uzak tarafına geçiyorsun, öyle kesiyoruz birbirimizi uzaktan, dokunmadan sevişiyoruz? bi de diyolar ki evrim yok. aha sana evrim, 2 tane orospu çocuğuyla başedemedim kaç gündür. önce bi tane piç vardı, baktı ben götümü kaldıramıyorum, hısım akraba, eş dost, memlekette tanıdık ne varsa doluşturdu odaya tabiatını siktiğim. lan zaten üşengeç adamım, bi de karanlığa karanlığa saklanıyor ibneler.
  
  sonra çarşaf, lan bu yaz mevsiminde bu çarşaf dedikleri değil mi ki ateşten gömlek, değil mi ki ejderha nefesi, değil mi ki her kıvrımda katmer katmer harlı ateşle pişiren bu biçare bedeni? arkadaş yüzü koyun yatıyorum, sırt üstü yatıyorum, deli yatıyorum, ayakları sallıyorum yatıyorum, bacakları sallıyorum yatıyorum, götümü dönüyorum yatıyorum; yok amına koyim lan, ecel gibi pezevenk, illa ki düşüyorum kucağına. kaç gecedir 2 saat ya uyuyorum, ya uyumuyorum. ya yapıyorum ya yapmıyorum da ne kadar sikindirik bir kullanım amına koyim. ya yapıyorum ya yapmıyorum. sanki başka alternatif var. şu klasik sevimsiz stand-up geyiğine de girdim ya, allah da beni kahretsin. çarşaf diyordum; hadi gece ettiğin ezayı da geçtim, be kurban olduğumun tekstil materyalı, be naftalin kokulum, bir sabah olsun da kırışmamış ol, bir sabah olsun da süpriz yap. olum kaç senedir gördün mü hiç yatak topladığımı, bilmiyor musun sen yataktan kaydıkça seni düzelteceğime yatağa sarıldığın tarafa kaydığımı? koca yatakta 2 karış yerde yatıyorum pe pezevenk, bi faydan dokusun lan.
  
  ya çarşaf deyince aklıma geldi. üniversitedeki ilk senem olması lazım, konser sikine beni kuş uçmaz kervan geçmez bir yere sürüklediler. rakçıyız ya, yağmur çamur sökmüyor tabii o zamanlar. aga böyle mal gibi, tıpkı bir zağar gibi dikilirken bir kız geldi yanıma akça pakça böyle.
  
  -bakar mısın?
  +(bakmam mı lan)efendim?
  -çarşaf var mı?
  +ne?
  -çarşaf diyorum, çarşaf. var mı?
  +(çarşaf ne amına koyim lan) yok ya, mevsimi gelmedi diye şeyapmadım :))
  +fakat gidiyorsun?
  
  konserde kız görecek, gelecek de manitacılık yapıcam. o zamanlar mantıklı geliyordu lan bunlar bana. toyluk işte. bi de kontra espriyle ekmek kovalamalar filan, pek fena pek. gerçi uzun süre kız benle konuşmak için çaresizce fırsat yaratmaya çalıştı diye düşündümdü ama sonradan öğrendim ki çarşaf diye ot sardığın kağıda derlermiş. kız benim beti benzi atık görüp de otçu motçu sandıysa demek. ayıptır lan.
  
  yanisi uykusuzluk çok kötü, gözlerim hep kedi amcığına döndü. tövbe tövbe.