bunlar

• üyesi olmaktan gurur duyduğum terör örgütü. çapulcu'dan daha çok benimsedim bunu ben, daha birleştirici nitelikte sanki. "biliyorsunuz alevi" dendi, "afedersin eşcinsel" dendi, "bir grup marjinal" dendi ama tayyip efendi daha önce hiç olmadığı kadar birleştirdi bizleri bu zamir altında.
  
  sokağa çıkıyorum, direnişteyim. önümde barikat var, cayır cayır yanıyor. sağımda beşiktaş atkılı bir galatasaraylı, solumda lgbt bayrağı dalgalanıyor. ben tam olarak o anda hiç olmadığım kadar ateist ve müslüman, fenerbahçeli ve trabzonsporlu, eşcinsel ve heteroseksüel, alevi ve sünni, ermeni ve kürdüm. daha önce hiç olmadığım kadar insanım o an, yanıbaşımda oğluyla torunuyla duran amcamdan, dua okuyan teyzemden güç alıyorum.
  
  "onlar" saldırıyor sonra. ağzıma yüzüme talcid sıkan, elimden tutup sığınacak yer gösteren, suratıma su çarpan insanların arasında güvendeyim. "bu daha başlangıç!" diye haykırıyorum, çıkıyorum saklandığım yerden ve -afedersin- birkaç çapulcunun arasına karışıyorum. ben böyle birlikteliği ne lise mezuniyetinde, ne fenerium tribününde, ne 19 mayıs stadyum gösterilerinde tecrübe ettim. birbirimizden güç alıyoruz lan resmen! memlekete ve geleceğe dair tüm ümitlerin kaybolduğunu sandığım bir zamanda, yakın tarihte emsali görülmemiş ve dünyaya örnek olan bir dayanışma sergiliyoruz. vur emri gelse kafamı dağıtsalar o an durduğum yerde, gülümserken bulurlar cesedimi. o derece.
  
  "bunlaaar" adına selam getirdim bu gece direnişten sana tayyep. bil ki durmayacağız, sonuna kadar devam edeceğiz. ötekileştirdiğin, ezdiğin, en temel hak ve özgürlüklerine tecavüz ettiğin tüm insanlar için, halkım için, andım olsun ki durmayacağız.
  
  güneşin zaptı yakın!