alice's adventures in wonderland

• eğer bu lewis carrol'ın kendi rüyalarından harmanladığı bir eser değilse rüyaların ortak özelliklerini çok mükemmel bir şekilde hikaye haline getirmiş adam. olan şeylerin garipliğinden değil de (yani onun da etkisi var da, garip şeyler herhangi bir fantezi dünyasında da olabilir), alice'in iç seslerinden ve düşüncelerinden yaşadıklarının rüya olduğu hızla anlaşılıyor zira.
  
  sürekli bir "aa demek bu bu yüzden böyleymiiş" aydınlanması yaşaması; mahkemede aşçının içeri gireceğini kapı yakınlarındaki kişilerin hapşurmasından anlaması; şiir okurken istemeden kelimeleri değiştirmesi; sudan çıktıktan sonra hayvanlarla onları yıllardır tanıyormuş gibi konuşması (ve bunun ona doğal gelmesi) ve buna benzer bir sürü şey "aa ne kadar rüya lan bu" dedirtmişti bana.