mobbing

• hata yapmanız, mobbing'i hak ettiğiniz anlamına gelmez.
  "şekerim sen çok hassassın. bizde de var böyle manyaklar" diyenlere aldanıp da kendinizi suçlamaya başlamayın.
  başta sallamıyorsunuz ama zamanla gücünüzü kaybetmeye başlıyorsunuz. mobbing'i ciddiye alın.
  mobbing sonun başlangıcıdır. şaka yapmıyorum. kendinizi kum tanesi gibi görmeye başlamadan önlem alın.
  hayır abartmıyorsunuz.
  "ben de sanki biraz bilmem ne miyim acaba" sorusunu sormayın; değilsiniz.
  işinizi beğenmeyen adam, kenara çeker ve "işini beğenmiyorum;siktir git" der.
  
  şöyle düşünün:
  eve tesisatçı çağırdınız. bok gibi yaptı. ortalığın amına koydu ve adamı parası neyse verip bi daha çağırmamak üzere evden kovacağınıza "tesisatçıdan ne bekliyorum ki zaten. ilkokul mezunu vasıfsız bir adam. beyni olsa tesisatçı olmazdı zaten" diyorsunuz yüzüne karşı. hayatın hiç bi noktasında böylesine hayvanlaşmayın rica ederim.
  
  neyse. işte, size yapılan da bu.
  tesisatçıyı ve göt çatalını aklınızdan çıkarmayın. güçlü bi şekilde ayakta durmanıza ve hatta şu boktan durumda gülmenize bile yardım edebilir:)
  
  ben şu an mobbing'e uğruyorum ve desteğe ihtiyacım var.
  kendimi suçlaya suçlaya hırpaladım; psikolojimi daha fazla bozmadan kurtulmaya çalışıyorum.
  işsiz kalabilirim ama eğer şirketteki durumla ilgili bi düzelme olmazsa, dünya bensiz kalacak bu gidişle. kendimden tırsıyorum. psikolojimi çökertti amına koduğmun narsist orospusu.
  
  eveeet nerde kalmıştık.. sikerler! sakın gardınızı düşürmeyin. amir lan sadece; allah değil ya götveren.
  
  dava açmakla ilgili bilgisi olan ya da mobbing'e karşı yapılacaklar tavsiyesi vermek isteyen olursa, intiharım öncesinde mesaj atarsa çok sevinirim canım.
  
  aro.
  
  --11.02.2014--
  aylar sonra gelen edit: karıyı kovdular. ama mobbing hakkında hiçbir şeyi anladıklarını zannetmiyorum. işlerine gelmediği için, onlara da terso cevaplar verdiği için uçurdular. yani menfaatlerine halel gelmese, bi bok olacağı yoktu. yazık şimdi bilmeden etmeden, bunu yine işe alacaklar. gelecekteki çalışanlarına acırım... allah yüzlerine baksın. amin.
  
  ben artık hayat dolu bi insanım ama bunun yukarıdakiyle bir ilgisi yok. kendi kendimi tamir ettim. bir haftalık bir tatile çıktım. hayvan gibi eğlendim ve dinlendim. sonrasında da sistematik düşündüm ve bu karıya açık vermemek için ne yapmam lazım dedim. işimi mükemmel yapmaya başladım. bana laf ettiği anda, işimle ilgili o kadar rahattım ki (sıfır hata) rahatça laf geçirmeye başladım. çünkü işi de gözden çıkardım. tam bana gol atacağını zannederken, kendisi golü yiyip oturmaya başladı. bağırıyor mu? yapmadığı işeyleri söyleyerek iki katı bağırıyordum. en sonunda zilli bi orospu olduğuma kanaat getirdi heralde. bi sürü açığı da vardı. daha fazla uğraşmiyim dedi sanırım.
  
  sonuç: karma is a bitch! ama ondan önce siz "bitch" olun. işinizi çok çok çok iyi yapın. asla açık vermeyin. tam saatinde işte olun. yemek aralarını uzatmayın. özetle hiçbir koz vermeyin. mobbingci buralardan malzeme bulamayınca öyle komik bi yerden saldırıyor ki herkes götüyle gülüp, gerçekleri anlamaya başlıyor. yani biri size dönüp "sen nasıl olur da roketatarın nasıl çalıştığını bilmezsin" diye bağırdığında, artık insanlar sizi sorgulamak yerine, yöneticinize bakıp size sabır diliyorlar. ve o nokta, rahatlama noktası. çünkü avazının çıktığı kadar bağırsa bile, artık, komik duruma düşüyor. siz de diğerleriyle birlikte gülebiliyorsunuz.
  bunun için iş yerinde network'ünüzü sağlamlaştırın. kendi yöneticiniz dışındaki yöneticilere yardım teklif edin. ekstra iş yükü olsa bile, sizin hakkınızda feedback verebilecek farklı insanlar toplayın çevrenize. böylece 1 kişi "bu kız çalışmıyor" derken, 3 kişi dönüp "ne diyosun sen ya, kimsenin yapmadığı şu işi bitirip beni kurtardı" dediğinde, o morarmış suratın tadı hiçbir şeyde yok.
  
  e hadi ama! açın şu camı da azıcık hava alın. hepsi geçecek. söz veriyorum. gülümseyin... birazcık daha. evet, güzel. (yalandan gülmek bile beyine mutluluk sinyali gönderiyor. başta sahte gülün, sonra beyniniz gerçeğini oluşturmak için yardım edecek size. hadi aslanlarım!! hehehe )
  
  --20.02.2015--
  
  hayat çok kıymetli. siz çok değerlisiniz.yolun sonu süper bi yere çıkabiliyor. şu an aşırı tatlı iş arkadaşlarım var. sevdiğim ve başarılı olduğum bir işim var.o kadın şu an -maalesef- bi yerlerde çalışıyor. fotoğrafına bakıyorum. gülen yüzü eşliğinde bir şeyler yazmış sağda solda. o kadın bu kadın mı sahi diyorum. evli, çocukları var. hayata karşı bu hırsını anlamak mümkün değil gerçekten. o zamanlar sevgilisi olmayan benim, parası olmayan benim, hak ettiğinden kat be kat dandik pozisyonda çalışan benim... sen neyin atarını yapıyosun ki arkadaş?! ne acayipmiş. kıskanacağı, boklayacağı neyim vardı çok merak ediyorum şu an.
  
  neyse. geçti hepsi. o zamanlar gerçekten çok kötüydü. tavan üstüme çöksün ve öleyim istiyordum. ergen hezeyanından bahsetmiyorum. hakikaten ölmek istiyordum. özellikle yazdım çünkü bazen mobbing'in insan üstündeki etkisi budur. lütfen ciddiye alın.
  
  bi de... korkmayın be :) ışık var. bi yerlerde, daha mutlu olacağınız işler, daha tatlı insanlar var.
  
  bu arada olay benim çalıştığım yerde değil, kendinize uygun olanı bulmakta. buradan da arkasına bakmadan, kafayı sıyırıp gidenler oldu. aslolan kendi yerinizi bulmak.