3 entry daha
  • yönetmenin metal müzik ile hristiyanlığa hadi öpüşün de barışın dediği, ne şiş yansın ne kebap tadında bir film.

    --- spoiler ---

    metal müzik dinleyip yol gösteren rahip, kızımızın cemaat tarafında affedilmesi, norveçli elemanların kilise yapımına yardım etmesi bu öpüşme fasıllarından bir kısmı. ayrıca kızımız filmde bolca, yüce hristiyanlığın affediciliğine maruz kalıyor cool story bro. filmin ilk bölümlerinde "ulan norveçliler böyle film çekmesi gerekirken, izlandalılar çekmiş" derken, filmin sonlarına doğru "yok yahu norveçliler çekseydi film böyle olmazdı" tepkilerini verdim. verdikleri konserde brutal vokal ile başlayıp, rock n roll ile ucundan gösterip, brutal vokalsiz derdini anlatması ilginçti(sanırım cemaat ile orta yolu buldular).

    neyse filmin konu olarak derinliğine gelirsek; abisinin ölümünden sonra travma yaşayan metalci ergen kızımızın ne travmasını doğru düzgün işleyebilmiş, ne de metal müziğin derinliklerine inebilmiş.
    --- spoiler ---

    filmin ilk 10 dakikası güzel başlayıp, güzel müzikler eşliğinde devam ederken maalesef ortalama bir seyir alıyor. 6/10
21 entry daha
hesabın var mı? giriş yap