moby-dick

• bu dünyada çektiğimiz bütün acılara verilebilecek en iyi cevabın delirmek olduğunu bana öğreten kitap.
  
  chapter 113 the forge
  
  'well, well; no more. thy shrunk voice sounds too calmly, sanely woful to me
  in no paradise myself, i am impatient of all misery in others that is not mad.
  thou should’st go mad, why dost thou not go mad?
  how can’st thou endure without being mad?
  do the heavens yet hate thee, that thou can’st not go mad? '
  
  hadi hadi, sus artık. bana göre değil senin o sönük sesindeki fazla durgun, fazla uslu keder.
  ben de mutsuzum ama, başkalarının kederi azgın olmadı mı sinirime dokunuyor.
  sen delirmelisin. söylesene, ne diye delirmiyorsun?
  nasıl yaşayabiliyorsun delirmeden? tanrılar hala sana kin bağlıyor da mı delirmiyorsun? [tr.]
  
  olurda biri 'delirdin mi sen?' derse bağıra bağıra pervasızca söyleyin.