cinema aspirinas e urubus

• marcelo gomes'in yaşanmış bir öyküye dayanan, pek bir hoş yol filmi. amcası ranulpho'nun hikayesini enfes bir şekilde perdeye aktaran marcelo gomes, orjinal bir senaryo güzel oyunculuk kamera ve ışık kullanımı ile düşük bütçeli güzel bir film ortaya çıkarmış. savaştan illallah eden pasifist ve hümanist johan, dünyayı gezip görmek için bir gemide iş buluyor ve kader onu bu yolculuğun sonunda brezilya'ya atıyor. hayatına devam etmek için brezilya'da köy köy gezip yeni kullanıma giren aspirin'i satıyor yerel halka. bu sırada otostopçuları da aracına almayı ihmal etmeyen johan, ranulpho ile tanışıyor. iki farklı karakter, iki farklı insan, ama ikisi de savaştan ve asker olmaktan kaçıyor, ikisi de bu iş için biçilmiş kaftan olmadığını biliyor ve o zor dönemde savaşı düşünmeden farklı bir yol çizme deridindeler kendileri için. arada ufak çatışmaları olsa da birbirlerini tahammül etmesini de biliyorlar, aslında genel olarak filmde milletin bu birbirine azalan toleransına karşı da bir eleştiri var sanki.
  film brezilya tarihi açısından da ilginç bir döneme ışık tutuyor. savaş öncesi ve savaş başladıktan sonra avrupa ve hatta japonya'dan bile brezilyaya gelen yüz binlerce göçmenin bir gecede birden bire düşman ilan edilmesine, sao paolo ve recife yaknıklarındaki toplama kamplarına kapatılmalarını da anlatıyor film.
  filmin adına gelince de : filmde bahsedilen dönem brezilya'nın endüstrileşme hamlesini başlattığı yıllara denk geliyor, ama tabi ki bu süreç her yerde olduğu gibi brezilya'da da sancılı geçiyor. teknoloji'yi brezilyaya getiren batılılar (metaforik olarak sinema ve aspirini) sadece bunları hoyratca satıp pazarlamayı biliyor ve yerel halkın ve köydeki insanların gerçek sosyal ve ekonomik sorunlarına çare bulmuyor, bu yüzdendir ki filmde akbabalar köylülerin tepesinde dolaşmaya devam ediyor.
  ve filmden bir cümle ile bitirmek istiyorum(yazılmış ama çok güzel bir cümle olduğu için altını ısrarla çizmek istiyorum!) : oysaki buradayız, brezilya'da hiçbir savaşın ulaşamayacağı yerde: ve dostuz...