diyarbakır 500 evler yardım kampanyası

• ag-17'nin duzenlemis oldugu bir yardim kampanyasidir.
  tanıtım sponsoru eksi sozluk'tür. ^*
  
  kampanya metni asagidadir:
  
  "sevgili yardimseverler,
  
  tolga ogretmenin yardim istegine bir nebze olsun karsilik vermek istiyoruz.
  
  bunun icin ag-17 yardim gonulluleri olarak, diyarbakir 500 evler lisesi'ne gondermek istediginiz yardimlarin toplanip diyarbakir'a gonderilmesini organize ediyoruz.
  
  gonderdiginiz yardimlari ag-17 sitesinden takip edebileceksiniz. (www.ag-17.org)
  
  okulun bildirmis oldugu baslica ihtiyaclar;
  
  1) 500 ogrenci icin kazak,kaban,mont türü giyim eşyalari, (temiz ve iyi durumda olan; giymediginiz veya yeni)
  2) ogretmenler odasi icin oturma grubu,
  3) laboratuvar malzemesi + camli-rafli dolap,
  4) bilgisayar odasi icin pc + yazici
  5) kutuphane icin raf/kitaplik
  
  bu ihtiyaclardan temin edebileceginiz kismini 13 / 08 / 2004 tarihine kadar dernegimizin kadikoy afet kriz merkezinde (kadikoy / istanbul) b blokta bulunan yerine iletmeniz (ya da bize mail atmaniz) yeterli olacak. sonrasinda gelen malzemelerin paketlenmesi, sevkiyata hazir hale getirilmesi bizler ve bize katilmak isteyen gonullulerimiz tarafindan gerceklestirilecek.
  
  diyarbakira yardimlarin gonderilmesi sponsor bir kargo sirketi araciligiyla yapilacaktir.
  
  yardim gondermek icin: bilgi@ag-17.org
  
  lutfen bu mesaji mumkun oldugunca cevrenize yayin.
  
  ag-17 yardim gonulluleri dernegi
  www.ag-17.org
  
  ********************************************
  tolga bileyzik'in orjinal mesaji
  ********************************************
  subject: fw: fw: diyarbakırdan umutsuzca selamlar
  
  nasılsınız?sizi bizimle ilgilenmeye davet etmeye hakkım olduğunu zannetmiyorum
  ama anlayışlı olacağınızı düşünerek yardımınızı bekliyorum.ben diyarbakır 500
  evler lisesi müdürü olarak görev yapmaktayım.adım tolga bileyzik.1972 istanbul
  üsküdar doğumluyum.1996 yılından beri gururla ve şerefle mesleğimi icra
  etmekteyim.26/11/2002 tarihinden beridir de müdürlük görevini
  yürütmekteyim.size nereden başlayacağımı bilemiyorum?sıkıntılarımızla sizi
  boğmak veya hergün gelen ve klişeleşmiş maillerden biri olarak kalsın
  istemiyorum.bu mailimi sizde bir iki arkadaşınıza gönderirseniz sıkıntılarımızı
  paylaştığımız için azalır düşüncesindeyim.
  okulumuz 2002/2003 eğitim öğretim yılında açıldı.devlet imkanları ile
  yaptırılmış 21 derslikli fiziki şartları iyi olan bir okul.öğretmen sıkıntımız
  yok çünkü valiliğimiz ve milli eğitim müdürlüğümüz bu konuda hassaslar.bizim
  sıkıntımız bilgiye ulaşamamak.bırakın interneti daha bilgisayarın nereden
  açılıp kapanacağını bilmeyen öğrencilerimiz var.dikkatinizi çekerek
  söylüyorum,bu evlatlarım lise öğrencisi,onlardan teknolojiyi en iyi şekilde
  kullanmayı bekliyoruz ama imkan sunamıyoruz.kan ağlıyorum.içim
  acıyor,imkansızlıklar belimi büküyor.evden getirdiğim bilgisayarımla bütün
  öğrenci öğretmen ve yazışmalarımızı iyi kötü bir yazıcı ile idare etmeye
  çalışıyoruz.o da çökecek diye korkuyorum.bakanlığımızın tahsis ettiği
  bilgisayarımızı henüz alamadık.gelse nispeten rahatlayacağız.öğrencilerime bir
  bilgisayar labaratuarı kurmak,iyi donanımlı bir kütüphane ile onların
  derslerine yardımcı olabilecek bir ortam yaratabilmeği bana inşallah sesimi
  duyanlar sağlayacaktır.çocuklarımı tanımanızı o kadar isterdim ki,pırıl pırıl
  okuma sevdalısı atatürk ilke ve inkılapları'na bağlı
  gençler.şiiri,çiçeği,böceği,insanı seven anadolo daha doğrusu güneydoğu anadolu
  gençliği,onlara bir fırsat tanısak var ya anlatamam.......çoğu çevre köylerden
  geliyor benim çocuklarım.ama nasıl gelip gittiklerini bir ben bir de allah
  bilir.malumunuz liseler taşımalı eğitim kapsamında değil.o yüzden kendi
  imkanları ile gelip gidiyorlar.en yakın köy 15 km.anayola çıkmak için 2-3
  km.yürüyeni bile var.hele kışın çektiğimizi anlatamam.birgün hiç unutmuyorum
  yoğun tipi vardı.dersimiz bitti evletlerımı uğurladık.günlük işlerimizi yapıp
  biz de mesaimizi bitirdik.son kontrollerden sonra biz de çıktık.arabamla
  anayoldan evime doğru dönecekken halinde çocuklarımıgördüm.o soğuğa aldırmadan
  yanlarına koşarak gittim,birbuçuk saattir beklediklerini hiçbir aracın
  durmadığını araba çok zor bulacaklarını söylediler.soğuktan moraran elleri ile
  birbirlerine sarılmış,gözleri nerdeyse ferini yitirmiş bir halde bana
  beklemememi söylediler.ne mümkün götürmek istedim onları ama nasıl sığacaklardı
  küçücük arabaya.14 kişiler.bagaja bile bindirmeyi düşündüm.ben bunları
  düşünürken bir minibüs yanaştı çocuklarımı bindirdim.onlar uzaklaşırken
  yanaklarımda ayazda donan yaşlara aldırmadan yavaş adımlarla arabama doğru
  yürüdüm.ardından bakamadığım çocuklarımı düşünmenin verdiği kasvet her yerimi
  kaplamıştı.inanın bu satırları kalben ve ruhen yaşayarek sizinle
  paylaşıyorum.maddi durumları gerçekten zayıf çocuklarımın.bir kazakla koca kışı
  geçirmenin ne demek olduğunu sadece onlar bilir.soğuktan morarara ellerini
  kalem tutabilmek için kalorifer peteğini neredeyse içine alacak kadar yakın
  otururuyor bu gençler.hiç bir zaman şikayetçi olmadı aslanlarım,onlara en iyi
  eğitimi verebilmenin telaşında olduğumuzu biliyorlardı çünkü.sizden istirham
  ediyorum bu mailimi yakınlarınızla paylaşsanız,onlara aynen gönderseniz,onlar
  da yakınlarına derken öncelikle çocuklarıma ve öğrenme azimlisi diğer
  evlatlarıma bir umut ışığı doğacaktır.sizleri görmesem de seviyor hasretle
  kucakliyorum.yalniz olmadiğimi bana hissettirmeniz dileği ile..............
  
  umudunuz umudumdur.
  
  tolga bileyzik
  0 412 255 08 49
  0 533 723 40 44"