1996 yılından hatırda kalanlar

• zeki müren'in vefatı. bacak kadar çocuktuk. kasetten pürüzsüz dinlediğimiz yaşsız zamansız insanı yaşlı başlı bedenli görmek sonra fenalaşmasını izlemek acaip garipti, buruk olmasıyla beraber. biz gördüğümüz insanı dinlemiyorduk aslında; tersine, dinlediğimiz insanı ilk defa televizyonda görmüştük ya da ben ilk defa görmüştüm o yaşımda. o yüzden bedeni görevini tamamlayınca belki o kadar da bir kayıp hissi yaşamamıştım. zaten sesinin varlığı başka bir yerdeydi, önceydi. neyse evet 1996 diyince hep aklıma televizyonun başındaki halim aklıma gelir. ertesinde bursadaki kalabalıklar.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=qvidt_-phu8