mehmet ali yılmaz

• güne gülümseyerek baslayan insanlar basligini gordum de aklima geldi mehmet ali yılmaz. eğer böyle bir insan grubu varsa, bunlarin en ünlüsü mutlaka mehmet ali yılmaz' dır dedim içimden. yıllardır kendisini hangi ekranda görsem, hangi mikrofona hangi konuda aciklama yaparsa yapsin her cümlesinin sonuna nokta yerine koyduğu o tatlı(!), sempatik(!), babacan(!) gülümsemesiyle kazınmıştır beynime bu eski spordan sorumlu devlet bakanı ve yine eski trabzonspor başkanı. bu gülümsemenin etkisi o kadar büyüktür ki, şark kurnazı karadeniz mafyası konseptine ragmen zamanında "dayanamam ben bu son gidişine, alışamadım sensizliğe" şarkısıyla gönlümüzde taht kurmuş, bizi kendine hasta etmiş sanatkarımız sibel bilgiç' i bile tabiri caizse "bağlamıştır". yıllar önce ikisini tv de gördüğümde aklımdan geçen "ya bu kızcağız bu adamla nasıl öpüşüyor" düşüncesinin şimdi bu kadar komik ve anlamsız gelmesinin nedenini de o zamanlar bu gülümsemenin gücünü anlayamamış olmama bağlıyorum.