vasili grossman

• holodomor katliamı üzerine yazdıkları:
  
  "her aç insanın ölümünün kendine göre olduğunu da düşünüyorum. bir evde savaş oluyor, insanlar birbirlerini gözlüyorlar, birbirlerinin elindeki yiyecek kırıntılarını zorlla alıyorlar. kadın kocasına, koca karısına karşı. anne, çocuklarından nefret ediyor. öbür evde ise sarsılmaz bir sevgi var. böyle dört çocuklu bir ev biliyordum. anne dilini döndürecek gücü olmadığı halde aç olduklarını unutmaları için dört çocuğuna masal anlatıyordu, boşken bile kollarını kaldıracak gücü olmadığı halde çocuklarını kucağına alıyordu. içindeki sevgi yaşıyordu. insanlar, nefretin olduğu yerde ölümün çabuk geldiğini fark ediyorlardı. sevgi de hiç kimseyi kurtaramadı, bütün köy yerde yatıyordu. tek bir canlı kalmadı."
  
  http://sturmfuhrer89.tumblr.com/…grossmandan-sovyet