ekşi itiraf

• bir yerde okumuştum "annesinden önce uyuyanların derdine inanmıyorum" diyordu.
  geçen akşam erken uyudum. sonra kalktım yüzümü yıkadım. her zaman olduğu gibi yüzümdeki tuz eksilmedi.
  çay içermisin oğlum diye seslendi annem, ses yankıyı yerinden oynatıyordu ama görüntü yoktu.
  sesin hangi odadan taştığını öğrenmeye çalışırken bir demlik çayla oturmuş annemi gördüm bir başına.
  öyle yalnız, öyle kimsesiz, öyle karanlık.
  bütün dertleri bir araya getirsen, böyle bir dert oluşmazdı.
  kaç sene oldu hatırlamıyorum, bu kadar çok ağlandığını.