son zenne

• gerektiğinden fazla dram içeren ve türk filmi kıvamında insanların doğrudan duygularına oynadığı için çok beğenemediğim bir metne sahip olmasına rağmen, mükemmel oyunculuklarla bezenmiş bir oyun olarak takdirimi kazandı. yarkın ünsal'ın adını da ilk kez duydum, bütün salon başta onu olmak üzere ayakta alkışladı, o da bunu hak etti.
  
  oyunun ortalarında çalan güzel şarkı ise hümeyra - gidemediklerimiz.
  
  diğer yandan oyun metninin yazarına buradan bir sözüm var, zaten türk insanları olarak toplumsal bir çatışmanın ortasında yaşıyoruz, 2016 senesinde tiyatroya giden insanların gülmeye ihtiyacı var demek saçma bir yaklaşım olurdu, fakat "o bunu öldürdü bu bunu öldürdü sonra ben hepsini öldürdüm" tadında abartılı dramlara, gerçekçilikten uzak kötülük içeren karakterlere sahip bir metin hoşuma gitmedi. 2016 yılında hala "bir iyi insanlar vardır, bir de kötü insanlar vardır." arkaplanına sahip ve sahnede iyi insanlarla kötü insanları çatıştırıp, iyi insanların hayatları üzerinden dram yaratarak oluşan bir metin konusunda pek iyi şeyler söylemem mümkün değil. üzgünüm.
  
  diğer yandan türkiye'de tutar mı? tutar. milyonlar öyle bir geçer zaman ki izledi bu ülkede beğenerek. ama ben tiyatro sahnelerinde bunu izlemek istemiyorum, kişisel kaygımdır.