auf einmal

• film başladıktan sonra bir süre defne joy foster'ın hikayesini davayla uğraşmamak için alman karakterler üzerinden anonim bir hikaye gibi anlatmış diyorsunuz, zamanla film bambaşka bir tarafa götüryor sizi, film bittiğinde başta düşündüğünüz olayın sadece bir giriş olduğunu, filmin ana konusunun çok daha derin ve gerçek olduğunu görüyorsunuz. dünyanın kokuşmuş düzeninde nasıl egemen olunduğunu bize göstermesi de filmin sonundaki (tahminimce rammstein'a ait ) müzik ile bitirici kombo vuruşu oluyor ve yüzümüze aşağılık insanlığı tokat gibi vuruyor.
  
  izlenilesi kesinlikle, sanat filmidir, sıkıcıdır kalıplarının semtine uğramadığı, merakla izlediğim, sonuna kadar ilgimi yitirmeden kendini izlettirmiş filmdir.