gün geçtikçe insanlardan daha fazla uzaklaşmak

• matrix'teki mavi ve kırmızı hap gibi, yalnızlık zehrini bir kere için mi dönüşün yok...
  
  en kral sohbetlerden, en güzel arkadaşlıklardan sonra bile bir süreklilik olmuyor. alamıyorsun hayatına insanları. alırsanki muhtemel sonuçları biliyorsun. kimsenin yükünü çekmek, kimseye yük olmak istemiyorsun. er ya da geç insanların o görmek istemediğin yüzlerini görüyorsun ve kaçıyorsun.
  
  huzur kendi içinde, başkalarında değil...